Koeien (2)

Als kind was ik al dol op koeien … we begrepen elkaar, dacht ik. Ik was een verlegen kind en bij die koeien voelde ik me fijn. Ik heb er hier al eens wat over geschreven.

Toen Man en ik tijdens NL-Doet vorige maand als vrijwilligers een wand van een koeienstal wit verfden, vroeg ik aan de boerin of ze me een seintje wilde geven als de koeien naar buiten mochten.

Ik kreeg een mailtje van haar en vandaag was het zo ver! Gelukkig hoefde ik pas om 17.00 uur te werken, dus genoeg tijd om er naartoe te gaan. Ik sprong op de fiets en reed naar de zorgboerderij. 

Ik heb de weidegang wel eens op TV gezien of op youtube, maar in het echt is het nog veel leuker om te zien hoe blij en gek ze de wei in springen en huppelen. De wat bonkige koeien hier zijn melkkoeien en helaas hebben ze geen horens meer. 

Daar gaan ze, de grond dreunde ervan. Wat een energie! Met rare bokkesprongen en soms met de wangen over het gras schuiven. Verbaasd rondkijken en dan smullen van het frisse gras en genieten van de buitenlucht.

Ondanks hun lieve koppen vind ik ze er zonder horens toch een beetje mismaakt uitzien. Ik voel ook vaak een soort medelijden met koeien. Deze grote, sterke en lieve dieren die alles wat wij van ze willen maar lijdzaam ondergaan, zonder verzet, altijd vriendelijk.

Het houd me erg bezig de laatste tijd. Met vleeseten stoppen valt me niet zwaar, zo nu en dan ga ik in de fout met wat bitterballen of zo.

Maar helemaal overstappen op plantaardig eten, dat vraagt meer.

In gesprekken met mensen om me heen hoor ik vaak, dat geeft toch niet, daar worden ze toch niet voor gedood? Dat is dus niet waar.

Als je je, net als ik, meer in die materie verdiept, kom je tot de schokkende ontdekking dat de zuivelindustrie eigenlijk nog erger is dan de vleesindustrie, het is verschrikkelijk. Ik ga hier nu niet in detail, ik wil niet als extremistisch of radicaal te boek staan. Ik wil anderen ook helemaal niets voorschrijven. 

Ik weet gewoon zelf niet zo goed meer hoe ik op dit moment verder wil/moet. In januari heb ik met het Fris&Fruitig project drie weken plantaardig gegeten, zonder moeite. Maar om voor altijd alle dierlijke producten af te zweren, daar is heel wat meer daadkracht en kennis voor nodig.

Ik wil niet meer meewerken aan al die dierenmishandeling, maar zo'n omschakeling doe ik ook niet ‘even’, om verschillende redenen:

• ik ben nog steeds te verknocht aan yoghurt, kaas, boter en eieren;
• ik draag liever schoenen van leer dan van kunststof;
• met vegan maaltijden experimenteren kan ik als er genoeg tijd is, als ik laat of moe thuiskom is het toch makkelijker om even iets met kaas of eieren te maken;
• ik ben nog niet erg tevreden over vervanging zoals No-egg of cappuccino van bijvoorbeeld amandelmelk;

Ik zie nu wel in dat een koe of een varken niet anders is dan een hond, dus die wil ik niet meer eten, maar ik moet het allemaal niet in een keer willen heb ik besloten. Niet met alles tegelijk rigoureus stoppen, steeds een stapje verder. Vlees van koe, varken of kip koop ik niet. Betere zuivelproducten kopen (Bijv. Zuiver Zuivel) en langzaamaan de hoeveelheden afbouwen en dat lukt al aardig. Dit krijgt nog een vervolg.

Maar ... het was erg leuk om mee te maken, die koeien die de stal uit mochten op deze zonnige dag! 

Op de terugweg fiets ik nog langs dit groepje koeien van een andere soort.

Die kalfjes lagen zo te genieten van de zonnewarmte, heerlijk om te zien.

Red Hat Society - Conventie 2013

Als het even kan wil ik graag deelnemen aan de dag van de jaarlijkse conventie van de Red Hat Society.

Wenkbrauwen gaan vaak verbaasd omhoog als ik in mijn kennissenkring probeer uit te leggen wat ik bij die club doe. Men verwacht zoiets toch niet van mij. Het is ook niet goed uit te leggen … het is complete gekkigheid, ik zet mijn hoedje op ga los … ik geniet enorm, zorgen bestaan niet meer.

Hoewel ik met niet laat weerhouden door afstand, vorig jaar was ik nog in Heerenveen en 2011 in Zwolle, was het wel prettig dat de conventie dit jaar wat dichter bij huis was.

Capelle a/d IJssel is aan de beurt om het jaarlijkse evenement te organiseren.

De Talented Ladies hebben met de organisatie een geweldige prestatie neergezet, een fantastische dag voor zeker 350 Redhatters uit heel Nederland.

Er was een Kunst of Kitsch Markt in stijl, een vrouwenkoor en de balkonscène met ontvangst door de burgemeester en Queen Eleonora.

Na aankomst op het Stadsplein in Capelle worden we muzikaal onthaald en ontvangen door de Talented Ladies, getooid met mooie paarse hoeden omdat zij gelijkertijd hun 5-jarig jubileum vieren.

Het is altijd een geweldig gezicht, zo'n invasie van dames in het paars met rode hoeden. Of, zoals in mijn geval,  - in de maand van je verjaardag net andersom - in het rood met paarse hoed.

De hele stoet loopt achter de fanfare door een historisch stuk je Capelle naar de aanlegsteiger, waar wij aan boord gaan van De Majesteit, een schitterende Raderstoomboot, gebouwd in 1926. Ik vond het een geweldige belevenis op zo'n stoomboot met schoepen; oude grandeur en nostalgie.

Ik vond het een geweldige belevenis op zo'n stoomboot met schoepen, oude grandeur en nostalgie.

Onder het genot van een luxueus buffet, ik liet het vlees links liggen en genoot van vegetarisch en vis.

We varen over de IJssel en de Maas naar Rotterdam en weer terug. Onderwijl een uitgebreid programma, teveel om op te noemen.

Na het aanmeren lopen we weer in optocht terug naar het Stadsplein en daar pakken we nog een terrasje, en maak ik nog twee korte filmpjes van deze gekkigheid, hier en hier!

Op het eerste gezicht … in de berm (5)

Speur ik afgelopen week al fietsend naar bloeiende planten, ik vind het toch allemaal nogal traag gaan ... maar dan zie ik opeens bij berm2 paardebloemen en paarse dovenetel.

Paardebloem (5)

Paarse Dovenetel (6)

Het groot hoefblad is alweer bijna uitgebloeid en dan komen de bladeren aan de beurt.

Groot hoefblad (4)

Pinksterbloem (7)

Dotterbloem (8)

Koolzaad (9)

Toen ik vanmorgen langs berm1 fietste viel me nog niks bijzonders op, als ik eind van de middag terugfiets, hè … zie ik kleine pinksterbloemen, staat er een hele pluk dotterbloemen, ook al wat bloeiend koolzaad en zijn de meerkoetjes plots uit het ei gekropen!
Nu gaat het hard...

Filmpje

Stamppot raapsteeltjes en radijsblad met vegetarische spekjes en vegan-jus

Er zijn mensen die de stronken van broccoli weggooien en alleen de roosjes net zoals bij bloemkool gebruiken. Dat vind ik echt jammer, want de stronken smaken eigenlijk beter dan de roosjes zelf (vind ik). Maar weggooien? Heb je de geldpest? Doe ze dan in soep!

Laatst sprak een vrouw me aan in de supermarkt en we hadden het over de prijs van prei. Zei die vrouw: — En je gebruikt alleen dit stuk, terwijl ze ongeveer 15 cm van het witte gedeelte aanwees, — en de rest gooi je weg. Toen liet ik toch even merken dat ik dat vreemd vind, waarom gooi je dat groen weg? Daarin zitten juist de vitamientjes!

Gek vind ik dat, die vrouw was zeker tegen de 70 jaar, die generatie was toch nog niet zo van het weggooien?

Ik gebruik alles van een prei en van een broccoli. Toen ik een bosje biologische radijs kocht vroeg ik me dus ook af … moet dat groen eigenlijk weggegooid?

Het antwoord vond ik op de leuke site Vegetus … het is eetbaar en nog erg gezond ook. Zij maakt er een geweldig lekker groentegerecht van, gesauteerd radijsgroen, zie hier het recept op haar site. Ook heeft ze een recept voor het groen van bospeen. Kijk, dat vind ik nou leuk om ook eens uit te proberen.

Ik had nog een bosje biologische radijs en vandaag stond stamppot raapsteeltjes op het menu, ik besloot het te combineren met het radijsblad.

Eerst maak ik de vegan-jus zoals hier beschreven.

Ingrediënten (voor twee personen):

aardappels, gekookt en fijngestampt met  een scheutje olijfolie en amandelmelk (houdt warm)

een half bakje vegan spekjes

olijfolie

2 teentjes knoflook, kleingesneden

1 bosje raapstelen, gewassen en fijngesneden

1 bosje radijsgroen, goed gewassen en uitgelekt

1 scheutje sojasaus

peper en zout

Verhit de olie en bak de knoflook even, laat niet bruin worden. Voeg de raapsteeltjes en het radijsblad toe, en laat al omscheppend in een paar minuutjes slinken, voeg de sojasaus toe en naar smaak wat peper en zout

Bak ondertussen in een kleine koekepan in wat olie de spekjes knapperig.

Voeg de groente bij de gestampte aardappels, roer goed door.

Warm de jus op.

Schep de stamppot op een bord, een lepel jus erover en daarop wat gebakken spekjes strooien.

Lekker hoor!

Eerste echte lentedag

De eerste mooie dag, 14 april … hoewel ik het een beetje vond tegenvallen … temperatuur wel goed, maar nog weinig zon in de morgen, de afgelopen kou vond ik niet zo vervelend, maar dat grijze … dat bewolkte … dat is wat ik zo zat ben … blauwe lucht wil ik zien!

Maar goed … er zijn vandaag allerlei leuke dingen te doen, maar we besluiten toch maar te 'kärcheren’, een jaarlijks terugkerend fenomeen … de vlonderplanken zijn na de winter groen en gevaarlijk glad. Het kan maar alvast gebeurd zijn!

 

De ‘paastak’, een gesnoeide tak van een kronkelwilg die nog in de huiskamer staat, heeft zoveel mooie wortels ontwikkeld dat ik hem een nieuwe start in een pot op het dakterras gun. Terwijl hij nog even in de achterkamer staat, vliegen er opeens twee koolmezen naar binnen en gaan in die tak zitten.

Heel voorzichtig kijken we daar naar, niet teveel bewegen, als de dood zijn we dat ze zich van schrik te pletter vliegen, tegen de ruit of de wand. 
Wel jammer dat ik geen fototoestel kon pakken, wat een schitterend gezicht, twee koolmezen die op hun gemak in de kamer in de wilgetak zitten.

Buiten, op het dakterras zit een Vlaamse Gaai, waarschijnlijk de reden dat ze naar binnen zijn gevlucht. Als de gaai vertrekt, vliegen de meesjes gewoon weer naar buiten ... nou ja zeg.

Kärcheren dus … omdat alles van z'n plaats moet is er gelijk aanleiding om dode planten uit de potten te halen, potten schoon te maken en planten die wel weer opnieuw willen beginnen krijgen verse grond en wat mest. Ook het pantykousje om de afvoer in de regenton wordt vervangen en in de speciekuip komt een dakpan … als reddingsmogelijkheid voor Gerald … er zijn al twee muisjes verdronken in die bak water, en dat vind ik zielig, hopelijk kunnen ze er nu wel uitkruipen.

Onbewust kijken we ook steeds naar boven … het zou zomaar kunnen dat ze vandaag arriveren … de gierzwaluwen … elk jaar -al meer dan twintig jaar- kijken we er naar uit en hopen elkaar af te troeven met wie ze het eerst ziet.

Als het dak weer 'zomerklaar' is ga ik nog even de stad in. Hier in Gouda is dit weekend de Kunstmoment-Atelier route. Ik had op de folder met ruim 60 locaties een aantal aangekruist om even te gaan kijken, maar het is al tegen vieren en ik besluit alleen bij de expositie van vriendin Joanna te gaan kijken, met haar mooie water-ruimte-horizon schilderijen, dat was erg leuk.

klik op de foto voor vergroting

Naast haar schilderijen heeft Joanna ook een fotoserie gemaakt van toeristen (met of zonder gids) die in dat mooie straatje naar de poort van het Oude Mannenhuis Spartam Nacti kijken, en dus precies met hun achterkant voor het raam van Joanna staan. Een bijzondere serie!

Weer thuis maak ik een snelle, simpele maaltijd en … ja, jippie we kunnen buiten eten, op ons schone dakterras.

Terwijl we ons net zitten te verbazen over het grote aantal vliegtuigstrepen in de lucht … zegt man opeens … Ha DAAR zijn ze!

Inderdaad, wow … vier gierzwaluwen scheren op hun karakteristieke manier hoog boven ons dakterras door de lucht!

Gek is dat hè, dat ik dan zo'n geluksgolf door me heen voel gaan!

Gerald

I know a mouse, and he hasn't got a house.

I don't know why. I call him Gerald.
He's getting rather old, but he's a good mouse. 
Pinkfloyd

Onze buren, een paar jaar geleden (waren wat burgerlijk, o sorry, zijn wij ook hoor), weinig contact, maar opeens vertelden ze ons over het balkonhek heen … weten jullie dat er muizen op jullie dakterras lopen, waarop ik antwoordde … ja, dat zijn onze huisdieren!

 — Daar moet je iets aan doen hoor …

Ik haalde m'n schouders op … waarom?

Ach, we wonen hier al 23 jaar en we hebben al 23 jaar muizen … eerst door de stroopwafelbakker schuin onder ons, die muizengif strooide … en de muisjes kwamen bij ons boven om te sterven … zielig vonden we het.

Toen de stroopwafelbakker ermee stopte kwam er een Turkse bakker, en ook zijn voorraad meel trekt muizen aan. De muizen op ons dakterras deelden de zonnepitjes met de kool- en pimpelmezen … we vonden het best zolang ze niet IN huis kwamen.

Het extreme koude voorjaar deed ze mogelijk toch besluiten om binnen te komen … we hoorden gekrabbel tussen de gipsplaten en leerden wat hun route door de huiskamer was.

Een beetje jaloers was ik op Dirk Moerbeek in het Noorden, zijn hoesmoes liet zich zomaar op de foto zetten …  in de boekenkast of op z'n sok ...

Grunneger hoesmoes van Dirk Moerbeek

bij onze Gerald lukt dat nooit. Ik heb alleen deze foto bij de pinda's:

Maar vanmiddag betrapte ik Gerald weer op het dakterras, fototoestel in de buurt, wel door het raam … en ja ik had 'm op de foto! We weten niet hoeveel muizen we hebben, maar we hebben het altijd over Gerald...

Wat zien ze er toch lief uit. Ik heb nooit begrepen dat iemand daar bang voor kan zijn, ik meen het … hoe kun je nou panisch worden van zoiets schattigs? Je kunt wel schrikken van hun plotsklapse snelheid, maar wat kunnen ze je verder doen? Ik zou ze wel een kusje willen geven!

Ongelofelijk lief vind ik ze en zal ze nooit iets aandoen d.m.v. muizenval of gif en dergelijke.

Vaak hoor ik, pas maar op …  ze knagen je kabels door, maar in al die 23 jaar heb ik daar nog niets van gemerkt. Het enige wat ze ooit gesloopt hebben is de rubberen tochtstrip onder de huiskamerdeur, anders konden ze er niet onderdoor.

Mus, mees en muis, ze zijn me allemaal even lief!

Gratis vleesvervanger

Klanten van Jumbo krijgen van Natuur & Milieu een gratis vleesvervanger bij aankoop van een willekeurig product uit het vleesassortiment (vers vlees of vleesvervanger van de slagerijafdeling). De actie geldt zolang de voorraad strekt. 
Klik op de link voor de data van de uitdeeldagen.

Eerst wat aanloop problemen, personeel was niet goed geïnstrueerd, zij dachten dat je vlees moest kopen om een gratis vleesvervanger te krijgen. Maar het bleek dat je ook bij de aankoop van een vleesvervanger kon kiezen uit gratis groenteburgers of vegetarische kipstukjes van DVS.

Ik kies uiteraard voor de laatste.

Ik heb er al vaker mee gekookt, dus bedacht ik voor vanavond weer wat anders, in Het Kookboek van de Vegetarische Slager vond ik de tip om van de kipstukjes ‘kipkaantjes’ te maken (blz. 96).

Witte kool met couscous en vegetarische kipkaantjes
1 bakje vegetarische kipstukjes (bij Jumbo gratis)

kokosolie

halve rode paprika, in stukjes gesneden (2e gratis bij appie)

bosui, in ringetjes gesneden
halve rode peper, in kleine stukjes gesneden

een halve witte kool, fijngesneden

1 tl smoked paprikapoeder

1 tl kurkuma

1/2 tl korianderpoeder

peper en zout

60 gr couscous

Giet kokend water bij de couscous en laat afgedekt staan.

Snij de kipstukjes heel fijn, wentel ze door de specerijen en bak ze in een koekepan in de kokosolie, hou ze in beweging tot ze heerlijk bruin en knapperig zijn.

Verhit wat kokosolie in een wok en roerbak de kool, paprika en bosui.

Giet er een scheutje kokend water bij en laat nog 10 minuutjes zachtjes smoren. Voeg peper en zout toe.

Roer de couscous door, schep op bord (ik gebruik een ijsbolletjestang), leg de kool ernaast en strooi de kipkaantjes erover. Erg smakelijk moet ik zeggen en de kosten … ver onder de euro per persoon, dat is nog eens budgetkoken!