Vandaag de derde lesdag. Met een nieuw plantoverzicht gaan we weer planten en zaaien. Aan het zaaien ben ik niet toegekomen, want er moest eerst veel geschoffeld worden.
Overal melde-kiemplantjes en ook klein loof van aardappels. Vorig jaar zijn in het gebied waar mijn tuin is aardappels geteeld.
Het ziet er wel goed uit, de kool groeit als kool en de kapucijners zijn zich aan het herstellen. Waar ik dacht dat ik de snijbiet had gezaaid stond het vol met melde. Ik kon daar niet schoffelen. Maar ik had ze naast de sla gezaaid, en zodoende dus waarschijnlijk een halve rij snijbietkiempjes weggeschoffeld. Beginnersfout, haha. Telkens neem ik me voor om net als sommige medetuiniers stokjes met draad te spannen en betere naambordjes plaatsen.
Maar ik doe het niet, in het moment vind ik dat zoveel tijd kosten, en er is al zo weinig tijd. Een dag op de tuin is in een windzucht voorbij.
Als ik om we heen kijk zie ik tuintjes, zulke strakke lijnen, netjes opgeruimd, griezelig perfect, modeltuintjes. Ook rommelige, slordige tuintjes. Ik zit er tussen in. Ik streef wel naar strak en netjes, maar het lukt me gewoon niet. Als ik op mijn knieen zit te planten, denk ik dat het recht gaat. Als ik ga staan loopt het toch weer met een bochtje.
Zo gaat dat vaak. Ik kan geeneens recht knippen. Ik heb het geaccepteerd.
Je komt jezelf wel tegen bij het moestuinieren, ik herken mijn eigen natuur ... ik ben niet rechtlijnig.
Verder weer theorie over de opbouw van een plant, zelfbestuiving en kruisbestuiving, welke soorten zaden er bestaan, geprimed, als pillen en hybridezaden.
Vandaag is ook tijdens de moestuinborrel de uitreiking van ons studieboek: Handboek Ecologisch Tuinieren.
Een grote dikke pil van 700 pagina's met een complete visie over tuinieren, prachtig!
Dat wordt lezen aan de eettafel, in bed niet zo handig, haha.
Een groepje besluit hierna te blijven eten. Mijn Architect komt ook, we eten Chef's special: Frittata van quinoa, prei, rode ui en wortel en de Zoete proeverij Uit je eigen stad als toetje.
Het is een gezellig etentje, ook nog met prachtige Argentijnse muziek, zang van Mirre en Alvaro op de guitalile. Wat een leuke avond!
De verschillende groenten die ik plant en zaai krijgen, net als in hun eigen vak, vanaf nu ook elk een eigen blogje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten