Ik wilde zo graag naar de voorstelling Mansholt, maar het lukte steeds niet om die in het Noorden te bezoeken. Tot mijn plezier zag ik dat deze voorstelling op de valreep nog Rotterdam aandeed.
De reis gaat vandaag met trein en tram naar het Marconiplein. Jaren geleden toen we nog in Rotterdam werkten kwamen we regelmatig langs de Europointgebouwen, ik vind ze nog steeds mooi.
We lopen door de Marconistraat, een wat desolaat gebied, maar wel in ontwikkeling blijkbaar.
Een verlaten plek met een wonderlijk leuk initiatief, een experimentele stadsboerderij, Uit je eigen stad. Met restaurant en stadsmarkt. Geweldig!
Als we de markt oplopen kunnen we bij een ‘voedselzandloper’kraam een heerlijke boekweitpannekoek proeven voor 50 cent. VZL is niet vegan, maar heeft wel interessante uitgangspunten.
Nog meer kramen met groente, fruit en ander lekkers. Wat een leuke ontdekking.
We zijn ruim op tijd en kunnen nog feestelijk brunchen met prosecco op het terras. Het is nog wat bewolkt, maar de zon wil wel doorkomen. We zitten heerlijk hier en er is ook nog een mooi muziekoptreden van twee jonge muzikanten en ondertussen wordt het steeds drukker.
Autumn Child & Luka |
Ik ken het verhaal van Sicco Mansholt, ik heb het boek De graanrepubliek gelezen.
Maar de acteurs lijken de personages niet te spelen, het lijkt of ze het zijn! Ik schiet regelmatig vol. Dat is best raar, zo bij een voorstelling bij daglicht. De eerste keer doe je of je een vuiltje in je oog hebt, maar het is niet aan te vegen. En ik heb ook geen zakdoek bij me, zelfs geen Fisherman's friend.
Wat een fantastische voorstelling! Ik ben er ongelofelijk door geraakt, zelfs uren later nog steeds.
Ik leef vooral mee met Henny, Sicco's vrouw, met de boer en zijn dochter. Ongelofelijk knap vind ik de dubbelrollen ... dat je bijvoorbeeld zo overtuigend kunt switchen tussen een ongelukkige boerendochter met dialect naar een wereldse secretaresse in Brussel.
Ach, wat heb ik genoten, met een brok in m'n keel.
Grenzen aan de groei … wat is het eigenlijk nog actueel.
Na afloop even bijkomen met een wijntje op het terras. De zon schijnt nu volop. Ik loop het terrein op, met groenten en allerlei bloemen. Er staan tien tunnelkassen en nieuwsgierig stap ik ze binnen.
Paarse tomaten |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten