Vegan promotie

Op 29 maart is de Geluksroute voor de eerste keer te ervaren in Gouda. Delen waar je gelukkig van wordt en zo het geluk verspreiden.

Uit het ontembare verlangen om geluk te delen is de Geluksroute ontstaan. Een ongedwongen uitwisseling die voor inspirerende ontmoetingen en mooie ontdekkingen zorgt.

Allerlei particulieren, organisaties en bedrijven delen gratis waar zij gelukkig van worden. 

Toch weten weinig mensen die ik spreek ervan. Zelfs ik wist het, terwijl ik me normaal gesproken weinig bezig hou met wat er zoal in mijn woonplaats gebeurt. Ik kijk meer naar noordelijke verten, dat vind ik om diverse redenen toch interessanter.

Maar dit vond ik wel aardig. Deel waar je gelukkig van wordt … ja, dat is in mijn geval natuurlijk kokkerellen zonder dat er een dier voor heeft geleden. Ik besloot mee te doen en plantaardige hapjes aan te bieden en zodoende gelijk wat informatie te kunnen geven over wat veganisme is.

Foto's boven uit het raam genomen

Bijzonder vriendelijk van de Nederlandse Vereniging voor Veganisme om mij van promotiemateriaal te voorzien.

Ik rekende nergens op, want mensen moeten wel een steile trap op bij mij … en ik ben niet zo'n type om mensen naar binnen te praten. Heel even heb ik het geprobeerd, met een bordje lekkere hapjes beneden te gaan staan … maar het gemiddelde winkelend publiek loopt hier meestal al met de handen en monden vol, want de route voert ze van eettent naar eettent, patatzaak, broodjeszaak, de turkse bakker … Zie je het al voor je als ik vraag of ze een plantaardig hapje willen proeven? Hahaha!

Ik zei het al, het is aan mij niet besteed … als ik twee keer nee op mijn vraag: ‘proeven?’  heb gehad, dan haak ik al af.

Even kletsen met de buurvouw van de bloemenwinkel en dan hang ik een papier op, laat de deur open en ga lekker naar boven. Verder geen belangstelling van omringende winkeliers of kennisen en bekenden (waar ik stiekem wel een beetje op hoopte).

Bij de deur zet ik nog onze gelukskruk uit Groningen (komt nu goed van pas) met foldertjes erop.

Als je in verschillende Vegangroepen op facebook zit lijkt het soms alsof iedereen het over plantaardige voeding heeft … maar in het echte leven is dat natuurlijk niet zo. Ik ken zelfs maar één persoon die daadwerkelijk met dieren begaan is. Verder kan het mensen weinig schelen. Bewust met eten bezig zijn kan een eenzame toestand zijn. Maar dat geeft niets, gewoon stug doogaan, niet belerend, maar met humor is de beste manier, ooit zal men het inzien en met schaamte terugkijken.

Henny en ik zijn goed bezig en het bewijs is al zichtbaar in onze vitaliteit, prima gewicht en gezondheid. Kritiek op onze manier van eten van anderen zie ik dan maar als jaloezie, maar ook dan streef ik er naar om met empathie en humor te kunnen reageren.

Uiteindelijk zijn er 9 mensen geweest (waarvan twee kinderen) en dat was zo leuk! Vooral vegetariërs/flexitariers, dus al redelijk bewust met voeding bezig. Leuke gesprekken!  Over net dat stapje verder willen gaan en het waarom om zuivel af te zweren. Als ik vertel over de melkindustrie en de bijbehorende horror, krijg ik meestal de reactie … daar heb ik nooit zo bij stil gestaan.

Mijn bezoekers tonen interesse en nemen de folders mee. Als er maar eentje wat meer over nadenkt, dan heeft de middag al nut gehad!

Mijn bezoekers zijn uiteraard ook gecharmeerd van de hapjes. Ik heb m'n best gedaan om te laten zien dat je zonder dierlijke ingrediëten ongelofelijk lekkere dingen kunt maken. Erg vroeg opgestaan vanmorgen en ik was precies om drie uur klaar, de tijd dat ik had aangeven dat ik open was. Daardoor geen tijd om bij de andere geluksgevers te kijken, behalve de Natuurwinkel, Bloemenbuuf en het edelstenenwinkeltje in mijn straat. Krijg ik ook nog van een anonieme gever een (niet-vegan) chocolade paasei ...

Ik had 8 verschillende gerechtjes om te proeven, 7 vegan en 1 vegetarisch, van hartig naar zoet:

1. Visvrije tonynsalade (vegetarisch omdat er in de tonyn nog wat melkeiwit zit)
2. Kikkererwten op fishy wijze, genaamd Tonon, met hummuschips en zeechips
3. Tuinbonenpesto
4. Groene aspergesoep
5. Groene smoothie
6. Abrikozen/walnotenballetjes
7. Dadel/paranotenballetjes
8. Tiramisu

Visvrije tonynsalade

‘Tonon’

Tuinbonenpesto

Abrikozen/walnotenballetetjes (boven)
Dadel/paranotenballetjes (onder)

‘Tiramisu’ 

Alles uitgestald op de eettafel, kaartjes met ingrediënten erbij en maar praten! Alles werd erg lekker gevonden, maar de tiramisu was de absolute favoriet.

Inspirend hoor zo'n dagje vegan ambassadeur zijn.

En dan gaat nu het licht uit en de kaarsjes aan … het is earth hour!

NL-Doet

Net als in 2013 doen wij dit jaar ook weer mee met NL-Doet.

Vorig jaar hadden we de klus gekozen muren witten in een koeienstal van een zorgboerderij in Haastrecht.

Dit jaar gaan we naar het Thomashuis in Gouderak. Thomashuizen zijn bijzondere woonvormen voor verstandelijk beperkte volwassenen. Op de website kun je meer lezen over deze woonvorm. Vooral het bijzondere verhaal van de initiatiefnemer Hans van der Putten die een plek zocht voor zijn zoon Thomas, waar hij hem met een gerust hart aan kon toevertrouwen. Hij zocht tevergeefs.

Het zijn geen instellingen, het lijkt niet op zorg, het is in feite een groot gezin, waar de bewoners leven in een warme en betrokken sfeer. Ik heb ongelofelijke bewondering voor mensen die zoiets aangaan en dat is de reden dat ik dit jaar voor deze klus gekozen heb.

Dit Thomashuis is een erg mooi fris huis, vrolijk en licht ingericht. Gevestigd in een voormalig schoolgebouw, gelegen vlakbij de Hollandse IJssel. De bewoners hebben mooie, zeer ruime, zit/slaapkamers.

De buitenboel ‘lenteklaar’ maken staat vandaag op het programma, ik begin met het kippen-konijnenverblijf schoonmaken (slim, ik heb m'n overall meegebracht).

Controle ... ja, het is schoon!

Daarna ga ik helpen met het alpacaweitje op te ruimen. Dat ligt tegen de dijk en daar is vroeger veel puin gestort. Omdat dat gevaarlijk voor de beestjes kan zijn worden de puinbrokken uitgegraven en afgevoerd. 

Alpaca’s …daar had ik nog nooit van gehoord, ik dacht eerst dat het lama’s waren. Er is wel verwantschap en ze zijn familie van de kameel. Ze leven oorspronkelijk in de Andes.

Los van wat ik ervan vind of zulke dieren hier wel of niet gehouden moeten worden … ik werd wel onmiddellijk verliefd op ze! Wat een lieve koppies, wat een leuke dieren, met hun onweerstaanbare oogopslag kijken ze je nieuwsgierig aan!

Mijn Architect gaat ondertussen met een groepje mannen moestuinbakken timmeren. Een flinke klus, maar het lukt ze om zes bakken binnen deze dag te maken. Ik vind ze erg mooi geworden, gemaakt van gebruikte steigerdelen.

We zijn met ruim tien vrijwilligers en de bewoners doen ook mee, zodat we ook eens deze mensen een beetje leren kennen. Tussen de middag worden we verwend met een heerlijke uitgebreide lunch. 

Het was een bijzonder leuke dag en het weer was gelukkig ook goed. Moe en ook vol van alle indrukken kom je dan eind van de dag zeer voldaan thuis. 

Eenvoudige chocolademousse

Ik heb een geweldig leuk boek te leen van mijn collega, The Green Kitchen. Het ligt naast m'n bed (daar lees ik vaak kookboeken). Behalve de heerlijke gerechten, is het ook erg leuk om meer over dit jonge gezin in Zweden te lezen. Ze hebben ook een website.

Het zijn niet allemaal veganistische gerechten, vooral vegetarisch en glutenvrij, maar dierlijke voedingsmiddelen spelen nooit de hoofdrol, maar meer als smaakmakers, net zoals ik graag kook. Het is een geleend boek, maar ik wil het alweer zelf hebben ... (hebben, hebben).

Als eerste heb ik de supersimpele chocolademousse gemaakt.

Net als bij de Hemelse Modder is de basis avocado, maar als er geen chocolade in huis is kan dit toch gemaakt worden, want het is met cacaopoeder. In het recept was sprake van johannesbroodmeel, maar dat had ik niet, heb het naar eigen inzicht aangepast. Ook gaat er notenspread in, maar ik had van de aspergesoep nog cashewnotenroom over, dus heb ik dat gebruikt. Verder wilde ik het ietsje zoeter, dus voegde wat dadelstroop toe.
Gezonde chocolademousse bestaat!

1 rijpe avocado

1 rijpe banaan

100 ml cashewnotenroom

20 g cacao

1 eetl. hennepzaad

snufje zeezout
1 theelepel dadelstroop

Pureer het geheel met de staafmixer tot een mousse, schep in kleine glaasjes en zet een half uur in de koelkast.

Garneer met besjes en geniet!

‘Eet Lekker Mee’ proefjes

Een donderdag met een geheel plantaardige menu, recepten uitproberen voor Eet Lekker Mee-avonden

voor:

Groene Aspergesoep

tussen:

Torentje van Biet en Knolselderijpuree

hoofd:

Pastaschelpen gevuld met Pompoenpuree

na:

eenvoudige Chocolademousse 

Het tussen- en hoofdgerecht zijn geïnspireerd op de recepten van Helinya, zij kookt eens per maand veganistisch in het leuke café Kult in Groningen 

In plaats van bij elkaar besloot ik deze gerechten achter elkaar te serveren.

Omdat ik nog een flespompoen had liggen en de puree daar erg lekker van vond, vulde ik de pastaschelpen daarmee, maar de oorspronkelijke vulling van champignons wil ik ook nog eens maken.

Als je op de gerechten in bovenstaand menu klikt, krijg je de recepten zoals ik ze maakte.

Pastaschelpen gevuld met Pompoenpuree

Grote pastaschelpen (per persoon 5 stuks)

Pompoenpuree 

Nigellazaadjes

IJsbergsla, zeer fijngesneden

Bosuitje in ringetjes gesneden

Olijfolie extra vierge

Peper en zout

garnering: jonge wilde blaadjes*

Meng de sla met de ui, olie en peper en zout.

Kook de pastaschelpen gaar en laat uitlekken.

Verdeel de sla over bordjes, vul de schelpen met de pompoenpuree en leg ze op het bedje sla.

Strooi er de nigellazaadjes over en serveer.

*In de potten op mijn dakterras verschijnen alweer piepkleine blaadjes van wilde planten. Vroeger trok ik ze er vaak uit, nu heb ik zelfs brandnetel en zevenblad geplant, wildplukken op eigen dakterras!

Ik speur nu met plezier naar allerlei eetbare blaadjes en ontdekte al hele kleine planten van zevenblad, paardebloem, veldkers en zuring, samen met wat bloemetjes van paarse dovenetel en hondsdraf uit de heemtuin vond ik het een mooie garnering voor dit gerecht. 

Veldkers

Torentje van Biet en Knolselderijpuree

3 niet al te grote rode bieten

1 kleine knolselderij

3 aardappels

1 groentebouillonblokje

1 laurierblaadje

scheutje cashewnotenroom

peper en zout

hazelnoten

Verwarm de oven voor op 175 °C. Verpak de bieten afzonderlijk in aluminiumfolie en pof ze in circa een uur gaar in de oven. Laat de bieten tot handwarm afkoelen in het aluminiumfolie en pel daarna de schil er af. 

Schil de knolselderij en de aardappels, snij in blokjes en kook gaar in water met het bouillonblokje en het laurierblad.

Giet af (bewaar het kookvocht) en stamp tot puree, voeg er kookvocht aan toe om het smeuïg te maken en tot slot wat cashewnotenroom en peper en zout.

Hak de hazelnoten grof en rooster ze kort in een droge pan.

Snij de bieten overdwars in plakjes. Leg het grootste plakje op een bord. Schep daar een lepel puree op, leg hier een kleiner plakje biet op, herhaal dit drie keer en bestrooi met de hazelnootstukjes.

Drie x drie (3)

Rondje Goudse Heemtuin

Romige Groene Aspergesoep

Op internet vond ik van the conscious cook, Tal Ronnen, dit recept van ‘cream of asparagus soup’.

Op dit moment zijn de groene asperges nog rond de 4 euro, maar de plaatselijke groenteboer had een afgeprijsd bundeltje liggen voor 1,95. Niet erg mooi meer, maar voor een soepje nog prima geschikt. In het originele recept wordt spinazie gebruikt, maar ik ga jonge brandneteltopjes gebruiken. Het is een mooie zonnige middag en ik fiets naar de plaatselijke heemtuin om ze te plukken.

Ingrediënten

3 eetlepels olijfolie

1 liter groentebouillon

1 pond groene asperges, houtige onderkant weggesneden, in stukjes van ongeveer 2 cm gesneden

2 stengels bleekselderij, gesneden in stukjes van 1 cm

2 sjalotjes, fijngesneden

1 laurierblad

250 ml cashew-room*

2 handjes vol versgeplukte brandneteltoppen

peper en zout

tuinkers voor garnering

Verwarm de olie in een soeppan, voeg de sjalot, bleekselderij en aspergestukjes toe, roerbak zacht tot de selderij gaar is (ongeveer 10 minuten). Voeg het laurierblad en de bouillon toe, breng weer aan de kook en laat een half uurtje zachtjes koken.
Verwijder het laurierblad. Voeg zo nodig zout en peper uit de molen naar smaak toe.

Overgiet de brandnetels in een vergiet met kokend water en laat uitlekken.

Voeg toe aan de soep en pureer het geheel met de staafmixer. Voeg de cashew-room toe, en warm nog even door.

Schep in de borden, verdeel nog wat druppels cashew-room over de soep, en wat olijfoliedruppels, leg in het midden een plukje tuinkers en serveer.

*Cashew-room

Zet twee handjes rauwe cashewnoten een paar uur onder water. Giet het water af en doe de noten in de blender met vers water tot ze net onder staan. Blender tot een gladde room.

drie x drie (2)

Zwanenliefde

Voorjaarsvakantie (2)

Gisteren weer eens naar het filmhuis is goed bevallen. Vroeger gingen we regelmatig naar het filmhuis, we waren zelfs donateur. Daar zijn we mee gestopt, als donateur had je geen privileges, behalve dat je kaartje een paar euro goedkoper was. Maar je moest nog steeds in de rij staan voor je gereserveerde kaartje. Ook weer in de pauze in de rij voor een drankje … we hadden er niet zoveel zin meer in.  Ook hebben de stoelen geen nummers, het geduw bij de deur en de run voor een goeie plek ging me ook tegenstaan. Het is een prima filmhuis hoor, met de prachtigste films, maar we gingen steeds minder en dan is het wel zonde van het geld. Als je als donateur niet meer in de rij hoeft voor een kaartje en je zitplaatsen zou kunnen reserveren, dan worden we gelijk weer donateur!

Maar goed, nu zit ik er alweer, samen met Mijn Architect. 

We gaan naar de film, of eigenlijk de documentaire ‘Winter Nomads’. 

Sinds jaar en dag brengt parttime schaapherder en vijftiger Pascal de wintertijd door met achthonderd schapen, een drietal ezels en vier honden. Deze keer heeft hij de veel jongere Carole mee op sleeptouw genomen om gedurende vier maanden de immense kudde honderden kilometers door het heuvelachtige grensgebied tussen Frankrijk en Zwitserland te loodsen.

Hoewel deze tocht voornamelijk in de winter plaatsvindt, deed het ons toch wel denken aan ons eigen avontuur met de schaapherder Marianne, twee jaar geleden.

Echt een aanrader, deze film, als je tenminste geen liefhebber bent van actie, geweld en spanning. Daar kan ik juist niet (meer) tegen. Ik vond het prachtig, ik hou van traag ...

Morgen pakken we de trein naar Groningen, daarover lees je later meer op mijn andere blog Ontdekking van Groningen.