Op het eerste gezicht ... in de berm (3)

De koudste Pasen sinds 1964 … tja dan wil het groeien ook niet erg, tergend traag werd er gezegd bij de vorige Op het eerste gezicht.

Ik wacht met smart op verse brandneteltopjes … ik heb weer ideetjes voor recepten, maar ik zie ze nog niet.

Wat wel weer leuk is dat ik nu, voor deze serie, onderweg beter om me heen kijk, er vallen me dingen op die ik eerder niet zag … zoals bijvoorbeeld deze mooie zwammen bij Berm 1

Verder dus maar gewoon geduldig afwachten!

Quinoa-kikkererwtburgers met salade van witlof, appel en rode ui

Ik hoor mensen vaak zeggen — Ik wil wel biologisch kopen, maar het is te duur. Nu klopt dat wel voor sommige voedingsmiddelen, maar sinds ik meer biologisch koop, geef ik toch minder uit aan de boodschappen. Dat komt vooral omdat ik heel veel dingen uit de supermarkt niet meer koop en er dus geld overblijft om beter spul te kopen.

Ook laat ik me veel minder verleiden tot lokkertjes als ‘in de bonus’ of ‘tweede gratis/voor de helft’. Je denkt dat je goedkoper uit bent, maar dat is een misvatting, vaak heb je die aanbiedingen helemaal niet nodig, of moet je er weer allerlei dingen bij kopen om het te kunnen gebruiken.

In de Natuursuper let ik wel goed op aanbiedingen, vooral bij groente en fruit en deze zijn vaak zelfs voordeliger dan bij ah (de enige supermarkt bij mij in de buurt)!

Ik heb weer een leuke website ontdekt: Biobudget, een handige site met biologische recepten waarvan de ingrediënten minder kosten dan drie euro per persoon.

Ik heb het recept quinoa-kikkererwt-koekjes gemaakt, al noem ik ze geen koekjes, dan denk ik toch aan wat anders, ik noem ze ‘burgers’, ook een raar woord eigenlijk … en bij salsa denk ik aan saus, dus dat noem ik gewoon salade.
Nog goedkoper is natuurlijk gedroogde kikkererwten gebruiken i.p.v. een potje.

1 potje kikkererwten, afgespoeld en uitgelekt

120 g quinoa (eerst goed afspoelen en uit laten lekken), koken volgens aanwijzing verpakking en door zeef afgieten

4 stuks lente-ui, in ringetjes gesneden

stukje gember (geraspt)

2 tenen knoflook (fijngehakt)

1 el olijfolie

1 eetl.gemalen lijnzaad met wat water tot papje geroerd

1 tl kerrie

mespunt chilipeper

100 gram speltbloem

peper en zout

Verhit de olijfolie in een kleine koekenpan en fruit de ui, gember en knoflook op een zacht vuur gaar en geurig.

Prak de kikkererwten grof met een vork of pureestamper, voeg de gare quinoa toe en schep het lente-ui mengsel erbij. Voeg vervolgens het lijnzaadmengsel, kerrie, chilipeper en de bloem toe. Breng op smaak met peper en zout. Kneed alles even goed door en zet het kikkererwten/quinoa-mengsel minimaal een half uur in de koelkast om op te stijven.

Schenk wat olijfolie in de pan. Vorm platte schijfjes van het kikkererwten/quinoa-deeg. Zet een koekenpan op middelhoog vuur. Bak ze in ongeveer zes minuten aan beide kanten goudbruin.

Ik serveerde ze met een simpel sojayoghurt-knoflooksausje en de volgende salade:

Salade van witlof, appel en rode ui

2 rode uien, gesnipperd

1 appel, in kleine blokjes

1 stronk witlof, in fijne reepjes gesneden

3 el witte wijnazijn

1 el olijfolie

rasp en sap van ½ citroen

2 el fijngehakte peterselie

½ rode Spaanse peper, fijngesneden

peper en zout

Schep de ui, appel, witlof en Spaanse peper in een schaal, giet azijn en olie erbij.

Voeg citroenschil, -sap, peterselie, peper en zout toe. Laat het even staan zodat de smaken goed intrekken. 

Net als in het recept serveer ik de salade in een glas, staat leuk en is weer eens wat anders.

Op het eerste gezicht … in de berm (2)

Toen ik na de vorige ‘op het eerste gezicht’ dacht dat de lente was begonnen en wij ons, tijdens die fantastische lentedagen van 4 en 5 maart, op Texel bevonden, kreeg ik nadien wel het heen en weer van het weer.

Hopelijk is het gauw klaar met de winter want wie kijkt inmiddels niet reikhalzend uit naar de zon?

Behalve sneeuwklokjes, krokussen en narcissen zie ik nog niet veel wilds verschijnen in mijn drie gekozen bermen.

Maar is dat wel zo? Als ik door de knieën ga en het wat lager bij de grond bekijk zie ik dat er toch al het een en ander gebeurt. Zie ik hier het begin van Fluitekruid?

Hier het blad van Speenkruid?

En is dit de dovenetel?

Behalve dit ene bloeiend bloemetje van het Klein Hoefblad zie ik nog weinig kleur in de betreffende bermen:

Klein Hoefblad (1)

Maar ik weet … nog even en ik zal het bijna niet kunnen bijbenen met wat er allemaal verschijnt.

Terwijl ik weer op de fiets wil stappen, zie ik opeens toch nog iets heel kleurrijks in de berm, geen bloem, maar deze prachtige fazant:

8e Dag No Impact Week 2013 - Eco-zondag

NoImpactMan over Eco-Zondag:

"Een dag, een middag, of zelfs maar een uurtje per week: koop niets, gebruik geen apparaten, zet niets aan dat elektriciteit verbruikt, neem je telefoon niet op. Kortom: gebruik geen natuurlijke hulpbronnen (maar blijf wel eten en drinken!). In andere woorden, geef jezelf en de planeet op die momenten wat rust. Houd een maand lang elke week een Eco-Zondag. Je zult erachter komen dat deze opgelegde leegte een verbetering is voor je leven." 

Na No Impact Week verder met een duurzame(re) levensstijl? Dit is de top 10 met ‘lifestyle-changes’ die No Impact Man Colin Beavan aanbeveelt!

1. Stop met het eten van vlees. 

2. Stop met het drinken van gebotteld water. 

3. Houd een Eco-Zondag.

4. Geef een deel van je inkomen weg. 

5. Kom er op eigen kracht. 

6. Produceer minder afval. 

7. Bouw je gemeenschap op. 

8. Neem deze principes mee naar je werk. 

9. Besteed elke week de tijd die je normaal op 1 dag besteed aan tv kijken aan eco-service! 

10. Heb er met je hele hart vertrouwen in dat hoe jij leeft een verschil kan maken voor ons allemaal. 

Hier vind je de uitgebreide top-10

Eco-zondag houden was voor mij vandaag onverwacht heel makkelijk …. ik was beroerd, kon niks eten en heb de hele dag in bed gelegen. Maar normaal gesproken is de zondag voor mij 

iets lekkers kokkerellen of met mooi weer naar buiten.

Als ik terugkijk naar de vorige NIW is er niet heel veel veranderd, ik ben wel nog zuiniger geworden met energie en water, consumptiegedrag (ook noodgedwongen) en amper nog vlees eet. Maar het kan altijd nog beter en daar blijf ik mee bezig!

Leuk aan deze week was het lezen van tips van anderen, op blogs en op Facebook, en fijn vind ik het dat ik ook weer anderen heb geïnspireerd.

7e Dag No Impact Week 2013 - NL Doet

Doe iets goeds voor je omgeving is het thema van vandaag. Ik was al begonnen met wollen mutsjes te breien voor baby's in Tajikistan of Kirgizië, van Save the Children, maar ik ben niet zo'n held in breien, het zijn er uiteindelijk maar drie geworden. Nou ja, het was goed bedoeld.

Verder ik heb ik me eindelijk als bloeddonor aangemeld, dat staat al jaren op mijn todo-lijst, maar ik durfde nooit. Het eerste bezoek aan Sanquin is achter de rug, nog geen bloed geven, maar eerst vier buisjes afgenomen voor onderzoek … als ik niet kijk valt het best mee. Dit was maar een kleine aderlating, nog even afwachten hoe ik het bloedgeven ervaar.

Het zal nog tot 30 mei duren, voordat het zover is. Ik lach wel op de foto, maar vind het doodeng ... zo'n dikke naald in mij.

De leukste Doe iets goeds-klus was vandaag, in het kader van NLdoet, de grootste vrijwilligersactie van Nederland.
Als klus had ik gekozen voor een zorgboerderij in Haastrecht waar een betonnen stalmuur wit geverfd moest worden. Mijn Architect gaat ook mee.

We waren met z'n vijven en het verven ging heel vlot. 

‘koealitytime’

Wat zijn ze toch leuk die koeien, zo nieuwsgierig als ze zijn!

Een van de koeien was drachtig en er was een grote kans dat het vandaag zou gebeuren.

We werden ook verwend, 's morgens bij de koffie heerlijke appeltaart, bij de lunch erwtensoep, broodjes, krentenbollen en fruit en natuurlijk melk.

Toen ik na de lunch terugkwam in de stal en langs de drachtige koe liep … zag ik opeens een prachtig kalf, nog wat wankel op z'n pootjes staan. Nou ja zeg, tijdens de lunch geboren, zonder dat er iemand bij was.

Verbaasd en ontroerd kijk ik er naar. 

Alle tante's willen ook even kennismaken

Ik ken alleen beelden van de TV, als zo'n kalf met touwen en gedoe eruit getrokken moet worden, deze koe deed het even terwijl wij aan het lunchen waren.

Wat een cadeautje voor ons vrijwilligers, wat een mooi beestje en ja… hoera het is een meisje!

Klus geklaard!

Wat een heerlijke dag was het, mooi hoe de stal opknapte van een beetje verf.

Mijn Architect had allerlei ideeën voor iets creatiefs op die muren, maar dat was nu niet de bedoeling. Hij kon het niet laten om toch nog een signatuurtje achter te laten: stiekem nog twee vierkanten schilderen. Het leek even alsof het lichtvlekken van de dakramen waren en het is net of deze koe er verbaasd naar kijkt.

Hier nog een filmpje van moeder en dochter koe!

6e Dag No Impact Week 2013 - Water

Ik denk dat ik zuinig met water doe, maar dat zijn maar druppels op een gloeiende plaat.

Zoals geen kraan laten lopen bij het tandenpoetsen, niet dagelijks douchen, opvangen van het water van de douche voordat het warm wordt en dat gebruiken voor toilet doorspoelen, minder de wasmachine gebruiken. Ik heb een regenton op het dakterras en dat regenwater is voor de planten in de zomer. Maar we spoelen het toilet toch door met drinkwater, dat is eigenlijk te gek voor woorden. Misschien moeten we eens kijken wat de aanleg van een regenwatertoilet zou kosten.

Waar we wel heel water mee besparen is geen of heel weinig vlees eten. Voor de productie van 1 kilo vlees is ruim 15.000 liter water nodig!

Kijk dat scheelt.

Verder vraag ik in een restaurant altijd om kraanwater bij het eten. Ik liet me altijd afschepen met ‘Wij schenken geen kraanwater’, maar ik heb me voorgenomen dat niet meer te pikken. Dat vind ik wel lastig, want het zou zo je etentje kunnen verzieken. Restaurants waar dat gezegd is zijn mij wel als klant kwijt. Ik vind het milieuaspect hier het belangrijkst. Al dat onnodige vervoer en al dat plastic, het drinkwater in Nederland is prima!

Wereldwaterdag 22 maart 2013

5e Dag No Impact Week 2013 - Energie

Ik denk dat ik heel zuinig met energie omga, maar blijkbaar gebruik ik toch nog teveel.

We stoken heel zuinig, onze ketel is nu tien jaar oud, ons huis niet supergeïsoleerd, we hebben inmiddels de meeste ramen vervangen door dubbelglas, behalve de erker aan de voorkant, dat is wel een groot vlak enkel glas. Ik sluit de gordijnen vaak en gooi ze bij zon weer gauw open.

We hebben een bovenhuis en als de winkel onder ons dicht is merken we dat aan de koude vloer. Dus dan dikke sokken en pantoffels aan!

Waarschijnlijk ben ik in vergelijking met anderen toch wel zuinig en gebruik niet teveel, maar als ik het bijvoorbeeld met de blog Zuinig Aan vergelijk, voel ik me een grote verspiller.

We doen wel alle kleine dingen, zoals licht uit waar je niet bent, spaarlampen, geen stand-by, petroleumstel gebruiken, enz. We hebben afgelopen jaar bij de energieafrekening toch weer geld teruggehad, daar was ik erg blij mee, ik hoopte het wel, maar rekende er niet echt op.

Elektra

Dit was ons verbruik afgelopen jaar:

Gas 1049 m3

Elektriciteit laag tarief 1275 kWh

Elektriciteit normaal tarief 1354 kWh

Is dit veel of valt het mee, ik weet het niet precies.

Gas

Nu ik mijn streefverbruik op deze uitkomsten heb aangepast, schieten we wel weer door de rode lijn.

Het is extreem weer voor maart, maar we houden de thermostaat toch vrij laag.

Soms wel deprimerend die overzichten!

De oven en de wasmachine gebruiken veel stroom, zoals ik al eerder zei, die gebruik ik alleen in het weekend. Ik heb in vorstperiodes wel eens de koelkast uitgedaan, maar dat leverde niet veel op en met telkens de deur naar buiten openen om iets pakken verloren we ook weer warmte. We koken elektrisch, ik kook wel regelmatig voor twee dagen.

We hebben geen diepvriezer, geen droger en andere energieslurpers.

We zouden ons misschien ook meer moeten verdiepen in prijzen bij andere leveranciers, er zijn mensen die telkens weer overstappen, maar ik heb daar zo geen zin in om me daar in te verdiepen. We hebben een keer een advies laten maken, maar dat kwam op bijna hetzelfde uit.

Wat een gedoe, en dat geldt ook voor telefoon, kabel, verzekeringen … ik vermoed dat ik veel meer zou kunnen besparen als ik maar zin en tijd had om dat allemaal uit te zoeken.

Maar goed, we blijven er naar streven om ons energiegebruik te beperken. We betalen nu een maandelijks voorschot van 120 euro, dat is voor ons doen wel redelijk denk ik, en hopelijk krijgen we volgend jaar weer wat terug.

Ik weet niet hoe ik nog verder kan besparen op de energienota, tips zijn welkom, maar ik ga niet uren in de bibliotheek of zo zitten om thuis energie te besparen, ik ben namelijk erg graag thuis!

4e Dag No Impact Week 2013 - Voedsel

In januari deed ik mee met Fris & Fruitig, 21 dagen eten zonder dieren of planten te hinderen, beschadigen of te doden. Dat niet doden van planten vond ik een beetje mal en was absoluut niet duurzaam, maar het moest natuurlijk niet te makkelijk zijn. Nu was het een bijzonder leuke uitdaging en voor het goede doel, namelijk geld ophalen voor Wakker Dier. Wat dat me gebracht heeft is voornamelijk inspiratie om nog avontuurlijker te koken en bewustwording wat je voedsel nou eigenlijk is.

Nu loopt de actie Dagen zonder Vlees. Thuis lukt het prima zonder vlees. Als we op stap zijn vind ik dat lastiger en heb vaak geen zin in wat er vegetarisch wordt aangeboden. 

Maar ik vind het toch steeds moeilijker om vlees en zuivelproducten te gebruiken.

Al dat dierenleed, ik kan gewoon niet meer wegkijken. Ik volg een aantal sites die informeren over dierenleed. Wat ik daar zie is soms erg heftig, maar dat sterkt me wel om door te zetten.

Ik zie echt verbijsterende, ongelofelijke dingen. 

En dan nog al dat gesjoemel met ons eten. 

Ik ben al zeker een half jaar bezig om een standpunt in te nemen.

Soms koop nog wel vis, hoewel dat eigenlijk ook niet meer kan. 

Ik vind het inmiddels heel normaal om bewust met mijn eten bezig te zijn, kritisch te zijn over wat er inzit en waar het vandaan komt, terwijl mensen in mijn omgeving vinden dat mijn manier van eten juist raar is.

Dat men zich nog steeds zonder na te denken laat leiden wat de supermarkt en de reclame voorschrijft en dat dan normaal vindt. Dat vind ik raar.

Wij noemen ons flexitariërs, dat omschrijft ons eetgedrag op dit moment het beste.

We eten vaak vegetarisch, maar zijn geen vegetariërs, soms kook ik veganistisch, hoewel we geen veganisten zijn. Voedsel en manieren van eetwijzen heeft altijd m'n grote interesse, ook Raw Food vindt ik interessant. Laatst las ik over Paleo, dat weer heel andere uitgangspunten heeft, wel vlees, geen zuivel en granen. Al die verschillende manieren hebben goede en minder goede kanten en ik zal me daar nog verder in verdiepen.

Ik heb al vaker geschreven over m'n Odin-groentepakket, dat ik geen voedsel weggooi, geen snoep en koek koop, maar liever zelf wat maak als ik trek heb. Ik probeer steeds meer de supermarkt te mijden.

Dat gaat gewoon door en in deze No Impact Week kook ik zo sober mogelijk, bijna geen boodschappen doen, is ook lekker goedkoop.

Nog even het receptje van vanavond, we aten een simpele schotel van quinoa met groente en vegetarische spekjes, snel klaar en lekker, voor 2 personen:

120 g quinoa

een halve stronk paksoi, stelen en blad apart

1 rode paprika

1 ui

kleine prei

1 knoflookteen

korianderpoeder, gemberpoeder, chilipeper, karwijzaadjes, peper en zout

scheutje sojasaus

half bakje spekjes van de vegetarische slager

olie

peterselie

De quinoa afspoelen en gaarkoken

De groente kleinsnijden, met de specerijen in olie bakken, zachtjes laten smoren, met een scheutje water en sojasaus. De laatste minuten het fijngesneden blad van de paksoi toevoegen

De vegaspekjes in andere pan in wat olie knapperig baken en met wat fijngesneden peterselie over de schotel strooien.

Nu ik koeien en varkens wat beter heb leren kennen zijn ze eigenlijk niks anders dan honden of katten, en die eten we toch ook niet.

Maar je moet je willen verdiepen in een andere manier van eten, het zien als een avontuur en open staan voor het nieuwe en vreemde.

Ik ben al weer wat verder dan in de NIW van vorig jaar, soms is het nog een strijd, maar elke stap is er een. Iedereen in z'n eigen tempo en ooit zullen we het uiteindelijk met elkaar eens zijn … wat wij met dieren doen kan gewoon niet meer.

Achter gesloten deuren

Compassion in world farming

CCTV-for-ALL-Slaughterhouses

3e Dag No Impact Week 2013 - Vervoer

Verbrand calorieën, geen benzine

Kijk, dat doe ik al meer dan vijf jaar, want zolang zijn wij al autoloos. Ik doe alles op de fiets en lopend. Vakantie en weekendjes-weg doen we met openbaar vervoer en heel soms met een huurauto. Helemaal blij zijn wij als men ons z'n auto wil lenen, maar ik vraag er niet meer om, dat vind ik te ingewikkeld. Of ben ik te trots voor … we kunnen ons prima redden zonder auto en we zijn niet zielig.

En inderdaad, zoals No Impact Man Colin er ook achterkwam, wij ervaren ook dat vervoer-op-eigen-kracht veel minder stress veroorzaakt. In de file staan vind ik veel erger dan op een trein wachten.

We zijn pas nog voor een paar dagen naar Texel geweest, met openbaar vervoer was het een hele onderneming, maar het is te doen!

Sinds vorig jaar vermijd ik liften en roltrappen, m'n conditie gaat zodoende met sprongen vooruit.

Dus het thema van vandaag is voor mij amper te verbeteren, dankzij het autoloos zijn.

Nog even over fietsen … ik vind het heerlijk! Alle muizenissen verdwijnen uit je hoofd. Toevallig is de dinsdag een echte fietsdag voor mij, ik moet voor m'n werk naar cliënten fietsen, op drie verschillende locaties.

Vanmorgen was het nog wel fris … maar daar kun je je op kleden. Ik heb sowieso liever kou dan regen.

Ik verbaas me er wel over wat ik onderweg zie: pubermeisjes op de fiets of scooter in een dunne legging, korte sokjes en gympen. Een kort jasje met blote rug. Duh … en maar mopperen dat het zo koud is.

Ik hoorde het vandaag tig keren … Koud hè? De temperatuur was hier rond de 0°C, maar echt koud vond ik het niet. Even een stukje met snijdende tegenwind.

Nu heb ik zelf wel heel veel kleding aan, plus een dik ski-jack en een sjaal, muts en dikke handschoenen en ben ik in de leeftijd dat er regelmatig een opvlieger langs komt … verder heb ik de neiging om (voor mijn doen) hard te fietsen … dus krijg ik het behoorlijk warm onderweg.

Als ik dan een tijd bij mijn cliënten in huiskamers was waar het minstens 25°C is, kun je je misschien voorstellen dat ik blij ben als ik weer naar buiten mag?

Wat een onzin, het was juist heerlijk fietsweer, geen regen of sneeuw, wel koud, maar het werd zonnig in een prachtige blauwe hemel! Al dat geklaag ... weet je waar het pas echt koud is?

Vandaag alleen een prei en een rode paprika gekocht, zonder verpakking. Met de afgeprijsde paksoi van afgelopen zaterdag (helaas wel in plastic) en met mie, ui, sojasaus en specerijen uit de voorraad en omelet een lekkere simpele vegetarische mie gemaakt.

Huisvlijt

Ooit heb ik van een van mijn werkgevers een prachtige grote regenboogkleurige paraplu gekregen. Na een keertje gebruikt klapte hij de verkeerde kant uit, baleinen (heet dat zo?) vervormd, dus niet meer bruikbaar voor z'n oorspronkelijke doel, te weten mij drooghouden bij een flinke regenbui.
Geen afval produceren … ik had het doek van deze kapotte paraplu bewaard met het idee daar kan ik nog wat mee. Ik heb er groentezakjes van gemaakt voor de kleine hoeveelheden groente die ik naast de Odintas, bij de Natuurwinkel koop.

Even snel onder de naaimachine, hoeft helemaal niet netjes, koordje erdoor … klaar. In de mooiste kleuren!

Als ze vies zijn kun je ze uitspoelen en laten drogen, zo zijn ze lang bruikbaar. De prijsstickers plakken er niet goed op, dus zijn weer makkelijk weg te halen. De zakjes wegen net geen 10 gram.

En wat krijg ik leuke reacties in de winkel! Nu nog bij AH durven. ‘Gek mens met haar zelfgeknutselde zakjes’.

2e Dag No Impact Week 2013 - Afval

Greenpeace

Vandaag staat afval centraal … mijn afval. Ik vind dat ik daar redelijk mee omga. Het kan nog steeds beter, ik koop nog teveel in plastic verpakking, zoals champignons, yoghurt enz. Maar ik word steeds kritischer en minder gemakzuchtig.

Bij losse dingen zoals in een warenhuis, zit je aanschaf vaak heel snel in een zakje, vroeger liet ik het dan maar zo, nu zeg ik dat ik geen zakje hoef en laat de verkoopster het er weer uithalen. 

Als ze het van te voren vragen of ik een zakje wil, geef ik wel altijd een compliment: nee dank je, wat goed dat je het eerst vraagt.

Op de markt bij de groentekraam moet je snel zijn: Doe maar gelijk in m'n tas! Want anders gaat elk enkel stuk in een apart wit plastic zakje. Als ik niet snel genoeg ben, of even niet oplet, laat ik de marktkoopman het weer uit het zakje halen, maar dan moet je wel sterk in je schoenen staan, je kunt een diepe zucht krijgen en men wordt er erg sacherijnig van.

Maar ik dus ook, van al dat plastic. ‘Heeft u wel eens van de plastic soep gehoord?’ vroeg ik laatst. Zegt zo'n slimmerik dat je het ook niet in zee moet gooien.

Verder doe ik het hetzelfde als vorig jaar, maar nog wat strenger. Een komkommer koop ik niet in plastic, bananen ook niet … dat vind ik zo'n onzin.

Maar soms heb je geen keus zoals bij spinazie bijvoorbeeld. Zoals gezegd het kan nog steeds beter, ik lees met bewondering blogs waar geen wasmiddel, shampoo e.d. wordt gekocht, maar allemaal zelfgemaakt. Dat is nog een uitdaging voor me!

Ik heb al jaren geen krant meer en een nee/nee-sticker op de brievenbus, dus we hebben weinig oud papier en glas gaat netjes in de glasbak, dus dat is eigenlijk geen afval meer, denk ik maar grondstof om iets nieuws van te maken. Plastic wordt in onze gemeente ook opgehaald.

Glazen potjes worden voor de homemade jam e.d. bewaard. GFT breng ik naar een bak aan het eind van de straat.

Verder wordt hier niks vervangen tot het versleten of niet meer te repareren is. Zodoende hebben wij nog steeds een stokoude TV en mijn oude nokiamobiel roept veel hilariteit op … maar ja, hij wil maar niet kapot.

Andermans afval is nog steeds een ergernis … dagelijks raap ik wat op in mijn straat, maar ik word helemaal naar van de smerigheid voor mijn deur. Daar liggen steeds vaker peuken, rochels en hondedrollen, dat ben ik echt zat, dat kost me dagelijks wel een paar emmers water.

Schuin onder ons zit een kapper, en de buiten rokende clientèle gooit de peuken voor m'n deur, maar vooral dat gespuug, getverderrie wat goor, ik sta het kokhalzend weg te vegen.

Vandaag dit geknutseld en op de voordeur geplakt … zou het helpen?

En dan vraagt NIW nog om vijf dingen op te schrijven waar ik dankbaar voor ben:

1. Dat ik vandaag op mijn werk mensen weer enthousiast heb gekregen
2. Dat ik het, ondanks de kou, heerlijk vind om naar werk en weer naar huis te fietsen
3. En dat ik het 's avonds thuisgekomen lekker warm in huis vind, terwijl het 15°C is …
4. Dat ik dan samen met mijn man, ondanks alle zorgen, van een wijntje kan genieten
5. Dat ik zo positief en optimistisch ben ingesteld