Duitsland, Cuxhaven 1956 |
Het schijnt dat hij mijn moeder regelmatig beloofd heeft te scheiden, maar dat gebeurde niet, een bekend verhaal.
Mijn moeder woonde inmiddels na haar scheiding met haar eerste kind weer bij haar moeder. Zij raakte in verwachting van mij. Na mijn geboorte begon de strijd om geld, hij weigerde eerst mij als zijn kind te erkennen, maar uiteindelijk heeft hij dat wel gedaan, hoewel hij nooit aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan. Na mijn eerste verjaardag was mijn moeder alweer in verwachting van mijn zusje. F. heeft haar nooit erkend. Het werd hem te heet onder de voeten en hij ging terug naar zijn vrouw. Mijn zusje en ik hebben nooit meer iets van hem gehoord.
Mijn moeder had het zwaar, met drie kleine kinderen inwonen bij een zeer dominante moeder. Zij besloot een contactadvertentie te zetten in een of ander Duits krantje en dat krantje kwam toevallig bij een man in Nederland terecht.
Deze man, H. een alleenstaande man, met een zoon van 12 jaar, en mijn moeder gingen corresponderen en uiteindelijk trouwden ze. Hij was 16 jaar ouder dan zij. Zo kwam ik in 1962 met mijn zusje in Nederland terecht. Mijn broer bleef bij mijn oma in Duitsland.
Ik weet nog hoe blij ik was dat ik een vader kreeg. Hij werd voor mij ook echt mijn vader. Het leven leek rooskleuriger, van een zeer streng Duits huishouden naar een makkelijkere losse levenstijl in Nederland. Voor mijn moeder was het helemaal niet makkelijk, de zoon van mijn vader, mijn stiefbroer, zag zijn heerlijke leventje instorten door de komst van dat Duitse mens met twee dochters en maakte haar het leven zuur. Ook de familie van mijn vader moest weinig hebben van die ‘moffin’.
Er kwamen nog twee kinderen, een jongen en een meisje. We waren een rommelig gezin met stief- halve- en echte broers/zusjes. Hoewel mijn ouders van elkaar hielden was het geen gemakkelijk huwelijk, vooral door veel drankgebruik waren er altijd wel toestanden. Er was altijd geldgebrek. Ook vochten ze soms met elkaar. Ik heb als klein meisje dingen gezien die een kind niet hoort te zien. Uiteindelijk kon mijn echte zusje het niet meer aan, ging terug naar Duitsland om verder opgevoed te worden door mijn oma. Ik heb dus een Duitse broer en zus en een Nederlandse broer en zus. Mijn stiefbroer heeft later het contact verbroken. Maar dat zal vele jaren later weer hersteld worden.
Ik hield me wel staande, ook omdat ik dol op mijn vader was. Hij was een CPN-er, een Rooie Rakker werd hij genoemd. Hij hield van hout en timmeren was zijn lust en leven. Toen wij verhuisden naar een nieuwbouwflat, heeft hij alle kamers van boven tot onder voorzien van houten schroten, lijsten en schulpranden, dat ging door tot er geen muur of plafond nog leeg was. Het leek alsof we in een blokhut woonden.
Mijn vader was gek op de natuur, hij hield van de polder, wist veel over vogels. Hij ging eerst met mijn stiefbroer, later met mijn jongste broer vaak de polder in. Ik wilde dat ook graag, maar dat vond hij niks voor een ‘meidje’. Toch mocht ik een keertje mee, wat was ik gelukkig, met mijn vader struinen door het gras. De liefde voor de polder en het open landschap heb ik van hem.
Jammer dat hij zo jong overleed, op 67 jarige leeftijd.
Kortom mijn jeugd was er een van Himmelhoch jauchzend, zu Tode betrübt, ik was 16 toen ik het ouderlijk huis verliet.
wat een jeugd....maar ook de mijne was niet rooskleurig....! Zal aan de tijd gelegen hebben...
BeantwoordenVerwijderen