Kerrie-kaaskoekjes

Ik heb op dit tijdschrift een proefabonnement, drie nummers voor een tientje. Leuk blad.

Er staat een recept van kerriekoekjes in, dat leek me wel lekker.

Ik vond de hoeveelheden alleen erg veel, dus heb ik alles door de helft gedaan. Dan was het nog veel, een gedeelte van het deeg ligt nog in de diepvries, een volgende keer misschiien nog eens door de helft doen.

Maar lekker waren ze, bij een glaasje wijn of bij een kop soep kan ook.

Dit zijn de gehalveerde hoeveelheden:

300 g zachte boter

150 g geraspte kaas

300 g bloem

50 ml melk

10 g kerriepoeder (ik gebruikte hot curry)

5 g zout

wit sesamzaad

Meng de boter en kaas in de keukenmachine (die heb ik niet, ik deed het met de mixer met deeghaken) en voeg de bloem toe. Breng de melk aan de kook en roer er het kerriepoeder door. Voeg zout toe. Meng melk en boter-kaasmengsel tot een deeg. Maak een rol van het deeg en wikkel het in plasticfolie. Laat even rusten.

(Ik heb de rollen in de diepvries gelegd, dan snijd het makkelijker.)

Verwijder de plasticfolie en snijd de rol deeg in dunne koekjes. Besmeer ze met wat water en strooi er wat sesamzaadjes over.

Leg op de bakplaat en bak de koekjes ongeveer 12 minuten in een voorverwarmde oven van 160 graden. Keer de koekjes na ongeveer 6 minuten om.

Moeilijk om van af te blijven!

Een winters begin van de week ...

Vanmorgen heb ik een ‘vogelpovverd’ gemaakt, van frituurvet en allerlei zaden.

Hopelijk komen er weer eens wat meer vogeltjes langs.

Elk jaar wordt het minder, de mussen zijn verdwenen, groenlingen zie ik nooit meer, staartmezen waren er eenmalig. De enige trouwe gasten hier in de stad zijn de koolmezen, pimpelmezen, merels en tortels. Maar ook niet meer in grote getale.

Heel soms een vink, winterkoninkje, roodborstje of vlaamse gaai, maar dat is ook alweer een tijd geleden. Zo jammer, want die vogeltjes op het dakterras kunnen je zo opvrolijken.

Aan het voer kan het niet liggen.

Aan het eind van de middag op de fiets naar het werk, want geen vertrouwen in de NS. Heel voorzichtig fietsen - vorige week maakte ik nog een schuiver -  en de boodschappen voor de Kookclub zitten in de fietstassen.

Het valt mee, paar moeilijke stukjes, maar verder is het fietspad prima.

Lekker om te fietsen in zo’n mooi winterlandschap.

Op het werk de wekelijkse Kookclub, we gaan Hutspot maken. De deelnemers vinden het heerlijk.  Mevrouw H: 'Zo’n lekkere hutspot hebben we hier nog niet gehad'.

De griesmeelpudding met bessensaus toe is ook een succes.

Dat is het leuke van de Kookclub, ik kook daar de Hollandse pot, zo anders dan wat ik normaal maak.

Van alle markten thuis.

Op het eerste gezicht (2)

Waar is januari opeens gebleven? Vroeger had ik zo’n hekel aan die maand, hij wilde maar niet om. En nu, floep weg en is het alweer februari ... gelukkig met een extra dag dit jaar.

Update 4 februari 2012

Het onbekende bloembolletje in een van mijn potten op het dakterras blijkt een iris te zijn. Staat er een beetje kleumerig bij.

De sneeuwklokjes (of zijn het toch krokusjes?) op de achtergrond zijn nog niet veel meer gegroeid sinds de vorige maand.

Bij AnneTanne - zij nam het initiatief voor 'Op het eerste gezicht' - zie je hoe het er nu in haar tuin uitziet, een maand later.