Eet Lekker Mee (74)

Supergezellig! 

Watermeloen met pit

Pani puri gevuld met Peasmakertartaar en kerriemayonaise

Pasta pesto, basilicum spinazie,  gegrillde aubergine en notenstrooisel

Geroosterde knolselderij

Frambozen ‘tiramisu’

Eet Lekker Mee (73)

Een gezellige avond, met leuke mensen! 

Pani puri gevuld met Peasmakertartaar en kerriemayonaise

Witlofsalade

Pasta basilicum spinazie, groene asperges en notenstrooisel

Geroosterde knolselderij

Moerbei ‘tiramisu’

Eet Lekker Mee (72)

De ELM van juni was een leuke avond. Helaas hadden drie deelnemers i.v.m. ziekte afgezegd, maar een lieve buurvrouw wilde wel meedoen, dus waren we totaal toch met z'n achten.

Het menu was:

Pani puri gevuld met Peasmakertartaar en kerriemayonaise

Witlofsalade

Pasta Primavera (brandnetel, paardebloemblad, zevenblad, lavas, spinazie en basilicum Geroosterde knolselderij

Frambozen ‘tiramisu’

Kleefkruid

Kleefkruid, Galium aparine (behoort trouwens tot de familie van Lievevrouwebedstro, Galium odoratum), is een van de meest ‘gehate’ onkruiden. Het dankt zijn naam aan zijn kleverigheid. Kleefkruid heeft slappe stengels, maar met behulp van weerhaakjes kan hij zich langs planten omhoog werken.

Men vindt onkruiden vaak nutteloze kruiden, maar in de natuur is niets nutteloos. Lang geleden heeft men de waarde al ontdekt, het kruid kent verschillende medicinale eigenschappen.

Kleefkruid wordt door kenners beschouwd als hét lymfeklierkruid. Het zou het lymfesysteem reinigen en zorgen voor een betere doorstroming. Het is ook een veilig kruid, in gebruik en in het herkennen, je kunt je niet gauw vergissen bij het wildplukken.

Galium komt van Gala (Grieks) en betekent ‘melk’. Een verklaring hiervoor is dat de leden van het geslacht walstro (Galium) vroeger zijn gebruikt bij de kaasbereiding om melk te stremmen. De voor het stremmen verantwoordelijke stof is Aparine.

Zo zie je maar dat men vroeger toch slimmer was, een kruid gebruiken om te stremmen i.p.v. een enzym uit pasgeboren en gedode kalfjes te halen. Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?

Je lymfeklieren bevatten afweercellen en deze beschermen het lichaam tegen vreemde stoffen. Spieren stimuleren de afvoer via het lymfesysteem, dus is beweging en sporten heel belangrijk.

Door alle recente berichten over pfas e.d. raken we een beetje lamgeslagen. We zouden het nooit meer kwijtraken en ons voedsel en dus lichaam is al vergeven van deze stoffen. Te triest voor woorden en van de falende overheden hoef je ook niet veel te verwachten. 

 

Is het wel zo dat ons lichaam niets kan met giftige stoffen? Kun je je lichaam helpen om afvalstoffen af te voeren?

Op deze blog van Rineke Dijkinga lees je praktische tips.

Wij streven naar zo gezond mogelijk eten, vers en vooral biologisch en ik maak veel zelf. Tefal pannen heb ik niet. Pfas zit niet alleen in eitjes uit eigen tuin, maar komt in bijna alle voedselproducten voor, zoals koffie, thee, graanproducten, melkproducten, vlees, vis, groente en fruit. De hoogste hoeveelheden zitten in vis. Dat eten wij al jaren niet meer. Zoveel mogelijk plantaardig eten is de beste optie voor ons. En ja, die paar eitjes die onze sierkipjes leggen, eten we wel op. Want ik denk dat de eventuele pfas daarin wel meevalt.

Terug naar Kleefkruid. Als Kleefkruid je lymfesysteem ondersteunt, waarom zou ik het dan niet gebruiken, zeker nu het kruid om ons heen welig tiert?

In koud water vind ik het lekker, geen uitgesproken, maar een frisse, heldere smaak. 

Neem een kan vol water, stop daar schone kleefkruidtoppen in, laat een nacht in de koelkast, zeef het kruid er de volgende dag uit en drink dit.

Warm kan ook, doe wat kleefkruidtopjes in een theepot, giet er gekookt water op, laat een kwartiertje staan, en zeef.

Laat je lichaam wennen aan deze drankjes, dus begin met 1 glaasje of 1 kopje per dag, en voer het langzaam op.

Goed voor je lymfen!

Er zijn nog veel meer toepassingen van Kleefkruid, maar hier hou ik het even bij.

Eet Lekker Mee (71)

Een nieuw voorgerechtje uitgeprobeerd, het was een succes. Weer een zeer gezellige avond met leuke mensen.

Pani Puri gevuld met tartaar van gemarineerde Palmharten met kerriemayonaise

Wiltlofsalade met bleekselderij, cranberry's en appel

Pasta met 7 kruidensaus (brandnetel, daslook, zevenblad, paardebloemblad, zwartmoeskervel, lavas en snijbiet) met geroosterde knolselderij, groene asperges en wortelpulpchipjes.

‘Tiramisu’ van aquafaba in een glaasje.

Eet Lekker Mee (70)

Vanavond weer een heel gezellige groep, mensen die vaker komen en ook nieuwe mensen.

Menu van het 70ste geheel plantaardige Eet Lekker Mee diner:

Oesterzwam in knoflookboter à la escargots met zelfgebakken ciabatta

Knolselderijschijf, gekruid met ras el hanout, in saus van Pastinaak-Zwartmoeskervel en Parelcouscous in Rode biet, Wortelpulpchips en gekruide Limabonen

Tiramisu van aquafaba

Gekruide Limabonen

Limabonen zijn grote, witte, platte bonen. De limaboon komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika, waar hij nog steeds veel gegeten wordt, maar inmiddels ook op andere plekken ter wereld gekweekt. Limabonen zijn een van de ingrediënten van een traditionel Valenciaanse paella. Je kunt gedroogde bonen nemen, maar een blikje is net even makkelijker.

Een lekker en makkelijk bijgerecht:

1 blikje limabonen

3 el olijfolie

3 tl ras el hanoet

1/2 tl zout

snufje peper 

1/4 tl kokosbloesemsuiker

Doe de bonen in schaal en voeg alle ingrediënten en ook de olie toe. Roer alles goed door elkaar en laat een tijdje marineren. Bak de bonen tot deze een lekker korstje hebben.

Sap en crackers van wortel

Ik maak 's morgens vaak een groente/fruit sapje. Zoals vanmorgen van wortel en bleekselderij, wat een heerlijke combinatie is. De biologische winterwortel is heel zoet.

Van het pulp wat over blijft in de sapcentrifuge gaat soms een deel naar de kipjes en het meeste op de composthoop. Dat is eigenlijk zonde, want het zit vol met vezels en vitamientjes.

Je kunt best veel doen met dat pulp, afhankelijk van welke groente of fruit gebruikt is. Bijvoorbeeld muffins of soep van maken.

Ik maak van deze pulp crackers. De eerste keer dat ik deze crackers maakte zat de pulp vol met ‘haren’ van de bleekselderij. Nu snij ik de stengel dwars in kleine stukjes voordat het geperst wordt en dan heb je er geen last van.

Het drogen kan in de oven, maar omdat er veel vocht vrij komt, zou je eigenlijk de ovendeur op een kiertje moeten zetten. Mijn oven gaat dan uit. Sneller gaat het in de magnetron.

De aantallen komen niet erg nauw. Je kunt allerlei zaden en pitten en gebruiken, de variatie is eindeloos. Voor deze crackers gebruikte ik het volgende:

Pulp van ong. halve kilo winterwortel en 1 stengel bleekselderij.

2 el gemalen lijnzaad

1 el chiazaad

1 el sesamzaad

1 el hennepzaad

1 el zonnebloempitjes, grof gehakt

1 el edelgist

½ el sojasaus

¼ tl gemalen kombu 

⅛ tl zout

ongeveer 50 ml water

Meng alles met de pulp en giet er de helft water bij. Als het te droog is wat meer.

Laat het een half uurtje afgedekt staan zodat lijnzaad en chia kunnen zwellen.
Dan eventueel nog wat water erbij om goed te kunnen mengen.
Ik knip een bakpapier op maat van de magnetronschaal en smeer het mengsel zo dun mogelijk uit. Is het teveel, dan beter in twee keer. Maak er met de spatel lijnen in, zodat het makkelijk te breken is.

In mijn magnetron droog ik ze in 2x 2 min. op 600 en 3x 2 minuten op 900 watt. Maar let goed op dat ze niet verbranden.

Af laten koelen en in stukken breken. Superlekker om zo te eten of te dippen in hummus. Of als krokantje bij een gerecht.

Nachtje Rotterdam

Onze 40ste trouwdag. Vaak geven mensen dan een feest, maar daar heb ik helemaal geen zin in. We besluiten met zoon en schoondochter uit eten te gaan, in hun woonplaats Rotterdam.Dat betekent dat ik een nacht van huis moet. Dat ben ik helemaal ontwend. Ook kan ik eigenlijk maar moeilijk mijn kipjes alleen laten. Maar goed 1 nachtje moet kunnen, en een buurman wil wel even naar ze omkijken.

We gaan met de auto, maar onze oude diesel mag een groot deel van de stad niet meer in.

Gelukkig wel bij de woonplek van zoon en schoondochter.

We laten de auto daar staan en gaan met z’n viertjes met de metro naar het restaurant. We voelen ons een beetje als boertjes van buten, na zo lang niet meer in de grote stad geweest te zijn. 

Sinds we hier voor het laatst waren is er heel veel hoogbouw bijgekomen.

Het restaurant wat ik koos is Rozey. Een leuk concept.

Je kiest per ronde steeds twee gerechtjes. Zo vaak als je wilt. Er is keus uit heel veel kleine, mooie hapjes.

Je betaalt een vast bedrag p.p. namelijk 37,50 en daar zijn de drankjes ook inbegrepen.

De meeste gerechten zijn veganistisch en een paar vegetarisch. Bestellen gaat heel modern via je mobiele telefoon.

Bij deze ronde had ik bijvoorbeeld knolselderij carpaccio met rucola, pompoenpitten en truffeldressing en zeewier bitterballen met sojaveganaise. Allemaal heel smaakvol.

En zo bestel je net zolang tot je genoeg hebt. Het mooie hiervan is dat er niks wordt weggegooid. Het is een van de weinige restaurants die op maandag open is. We drinken nog wat in een biercafé met brouwerij en daarna zetten de kids ons op de tram, richting hotel.

We logeren in Hotel New York, waar we in het verleden graag kwamen. De eerste keer was in 1993. We hadden een bedrag betaald om de verbouwing van het voormalig kantoor van de Holland-Amerika Lijn tot Hotel New York te realiseren. Een voorloper van crowdfunding zeg maar. Als dank mochten we in de directiekamer overnachten en worden onze namen op de muur geschreven.

Nu hebben we een simpelere kamer, maar net als alle kamers heeft deze ook een aparte inrichting.

We kijken uit over de Wilhelminapier en de badkamer lijkt een lift. 

De volgende ochtend gaat de reis per metro naar het huis van zoon en schoondochter. Natuurlijk word ik gerold. Gelukkig niks kwijt. Een man achter me op de roltrap had mijn rugzakje opengeritst en mijn portefeuille gepakt. Boven aangekomen zei Henny: Je tas staat open! Ik keek gelijk in het gezicht van die man en hij gooide snel mijn portefeuille op de grond, zogenaamd alsof die uit mijn tas viel. Maar hij had natuurlijk al gezien, dat daar geen geld inzat, alleen maar pasjes. Toen ik het opraapte vroeg hij nog vriendelijk of alles in orde was, de smiecht. Ze waren met z’n tweeën, hoogstwaarschijnlijk Oostblokkers. Henny hield er al een soort rekening mee, dit was ons op dezelfde manier al eens in Parijs overkomen.

Zo naïef dat ik met zo’n rugzakje rondloop!

Wat was ik opgelucht dat ik al m’n pasjes nog had. Je moet er toch niet aan denken, dat je alles moet blokkeren en opnieuw aanvragen.

En natuurlijk namen we daarna de verkeerde metro.

Uiteindelijk in de auto en door naar Vlaardingen. Ik word nogal nerveus van al die drukte op de snelweg, hoe snel je zoiets ontwend bent.

Mijn vriendin heeft een nieuw huis en dat moet natuurlijk even bewonderd worden. Het is zulk prachtig weer dat we in haar tuin kunnen lunchen.

Na een heel gezellig samenzijn gaan we weer op weg, de lange reis terug naar huis.

Het was allemaal hartstikke leuk, maar ik ben zo blij om weer thuis te zijn!