Het Kookboek van de Vegetarische slager

Soms MOET ik een boek hebben. Maar in het kader van de bezuiniging en plek in de boekenkast heb ik voor mezelf een erg strikt en kritisch aankoopbeleid bedacht.

Een boek zò graag willen hebben, maar er niet het volle pond voor willen (kunnen) betalen, hoe doe je dat?

Bibliotheek is geen optie, die loopt meestal achter hier.

Kijken bij Boekwinkeltjes.nl of iemand het al weer kwijt wil.

Of bij de Slegte of op MP … en ja hoor, bingo … een nieuw boek, bijna voor de helft van de prijs.

Helemaal happy ben ik met m'n nieuwe aanwinst: Het Kookboek van de Vegetarische Slager.

Lekker in bed lezen. Plakkertjes daar bij wat ik wil gaan maken. Er staan fantastische, feestelijke recepten in.

Maar vandaag een simpel gerecht. Niet helemaal volgens het boek, maar maken met wat er in huis is. 

Quiona wordt het (oer)graan van de Inca's genoemd. Het is geen graan, maar bestaat uit minuscule kleine zaadjes, van een plant van de Ganzevoetfamilie.  Het is rijk aan magnesium, koper, fosfor en vitamine B1,bevat alle eesentiële aminozuren en is een bron van ijzer, zink en kalium. 

Nasi van Quinoa

In het recept van de Vegetarische slager (blz. 90) wordt 'teriyaki' gebruikt, maar helaas niet te koop bij mijn natuursuper.

Ik heb nog een half pakje vegaspekjes en genoeg groente.

Dit werd mijn versie van de Nasi van Quinoa (voor 2 personen):

150 g quinoa

300 ml water

1/2 bakje gerookte vega-spekjes

olijfolie

een halve stronk Chinese kool

een halve groene paprika

een bakje Shiitake

een kleine prei

1 sjalot

1 tl sambal

2 el ketjap manis

1 el nasikruiden

zout en peper

Spoel de quiona goed en kook dan zachtjes in water, in ongeveer een kwartiertje gaar.

Bak de spekjes knapperig in wat olie en laat afkoelen op een bord met keukenpapier.

Snij de sjalot, prei en chinese kool fijn en snij de Shiitake in plakjes.

Roerbak alle groente in hete olie in een wok en voeg de nasikruiden, sambal en ketjap toe, en wat peper en zout.

Voeg tenslotte de gare quinoa toe en de spekjes. Schep goed door elkaar. 

Simpel, lekker, gezond en vegetarisch!

Boksdoorn of Gojibes?

Toen ik deze blog schreef zou ik nog teruggekomen op de toen aangeschafte plant, de Boksdoorn. Nu is het niet zo goed gegaan met deze plant, hij kreeg meeldauw en stak ook mijn peterselieplantjes aan. Die heb ik weggegooid, de boksdoorn heb ik afgeknipt en kijk volgend seizoen wel of hij weg moet of niet.

Maar wat is het nou, die boksdoorn? Volgens het kaartje wat er aan hangt:

Boksdoorn (Lycium barbarum), Goji Berry. Eetbaar, de bessen worden gebruikt in vruchtensappen, in gerechten en soepen, in de thee en hebben geneeskrachtige eigenschappen. Aha de boksdoorn is dus de Goji bes.

Als ik google krijg ik: De boksdoorn is een giftige plant uit de nachtschadefamilie (Solanaceae). Het is een struik die oorspronkelijk afkomstig is uit Azië.

In België en Nederland komt de plant onder andere verwilderd langs de rivieren en in de duinen voor. Nachtschadeachtigen zijn ook aardappels en tomaten. De Belladonna is ook uit de Solanaceae-familie, waarvan de bessen bijzonder gevaarlijk zijn, ze bevatten de uiterst giftige stof atropine.

Op deze lezenswaardige site bij 'Gevaarlijke planten' krijg ik opmerkelijke informatie:

De boksdoorn behoort tot de uitgebreide familie van de nachtschades en deelt dus ook diens gifstoffen. De hele plant is dodelijk giftig met stofjes als atropine en dat levert u maag- en darmstoornissen, neurologische problemen en hartritmestoornissen op. Uiteindelijk kan een vergiftiging zeker fataal zijn voor mens en dier. Een plant om met een boog om heen te lopen, zo zou je denken en je zult hem zeker niet als heel gezond willen betitelen. Dat klopt, maar daar weet de commercie wel raad mee. Want die geven zo’n dodelijke plant gewoon een andere naam en vertellen de onwetende consument vervolgens dat hij werkt tegen allerlei lichamelijk ongemak.
Dat is bij de boksdoorn ook gebeurd en in je boodschappenmand liggen dus geen giftige boksdoornbessen, maar heerlijke gezonde goji-bessen. 

Alleen de bes is eetbaar en zit inderdaad vol met het gezonde vitamine C, calcium en magnesium. 

Verder zijn er nog een aantal meldingen van een gevaarlijke allergische reactie na het eten van boksdoornbessen. Gezond is toch wat anders.

Hè, nou dacht ik een bijzonder besje op het dakterras te kweken, waar ik misschien wel een aparte jam van zou kunnen maken.

Ik zoek nog verder op het internet. Het lijkt of er heel veel info te vinden is, maar dat is voornamelijk van commerciële sites die je die besjes proberen te verkopen. Als je de informatie mag geloven zijn de besjes de allergezondste supervruchten, goed voor en tegen alles. Krachtige anti-oxidanten tegen veroudering, Alzheimer, goed voor je weerstand, bloeddruk, geheugen, bloedsuiker, gewicht, spijsvertering, ogen, symptomen van de overgang, ook tegen tumoren enz. Als ik het goed begrijp kan je minstens 200 jaar worden als je dagelijks een handjevol van deze besje eet. Op andere sites schrijven ze elkaar voornamelijk na.

Het is allemaal nogal tegenstrijdig wat ik lees. Ik besluit een zakje gedroogde gojibesjes te kopen.

Ik had er wat meer van verwacht, zo bijzonder smaken ze eigenlijk niet. Ik week er ook een aantal in wat water. Ze zwellen mooi op en smaken naar … water. Op het zakje staat verder niks, geen herkomst, hoe ze gedroogd zijn etc. De plant is giftig, die eet ik niet, net zomin ik het loof van een aardappelplant zou eten. Maar kan iemand mij het bewijs leveren dat er GEEN atropine in de besjes zit? Me overtuigen waarom ik deze besjes zou moeten eten?

Pompoenbrood

Dit brood maak ik elke herfst weer. Ooit gevonden bij Oetker.

Het lukt meestal goed, is erg lekker en het blijft lang vers, als het de kans tenminste krijgt.

Je kunt het ook prima invriezen. 

Zo maakte ik het deze keer:

Oven voorverwarmen op 200 °C

350 g tarwebloem

500 g speltbloem

50 g pompoenpitten, iets fijner gehakt, bewaar wat pompoenpitten om te bestrooien

200 g geraspte pompoen

15 g zout

10 g suiker

14 g droge gist

1/2 l lauw water

Meng alle ingrediënten met een houten lepel door elkaar in een kom, voeg in gedeeltes het water toe.

Stort het daarna op je werkvlak en ga kneden. Het is een zeer plakkerig deeg, maar het gaat al knedende minder plakken en krijgt steeds meer samenhang, dus gebruik geen extra bloem.
Ik gebruik deze methode, van Richard Bertinet, hij maakt daar een fougasse, meer daarover vind je hier.

Vorm een bal van het deeg en laat het in een ingevette kom ongeveer een uur rijzen, tot het volume verdubbeld is.

Na de eerste rijs het deeg verdelen in twee gelijke stukken. Plet het deeg voorzichtig met de muis van je hand. Vouw 2/3 naar binnen en druk licht aan. Vouw het onderste deel daarover en druk weer aan. Draai het geheel om en vorm het in een ovaal, of doe het zo.

Dek af met ingevet plastic folie en laat nog ongeveer een half uur rijzen. 

Maak er wat snedes in, bestrooi met de rest pompoenpitten en zet onderin de oven, ongeveer 30 - 45 minuten (in de gaten houden).

Laat op een rooster afkoelen, doe er dan gelijk één in de vriezer, want je kan er niet van af blijven en op is op!

Rode Hoeden lunch

Zoals jullie wellicht weten ben ik lid van de Red Hat Society. Jaarlijks wordt er door een chapter een Queenslunch georganiseerd. Dit jaar vond dat plaats in Den Haag. Queens mogen dan hun vice-queen meenemen.

Ons chapter heeft geen officiële vice-queen meer, maar ik vergezelde onze Kwien in de hoedanigheid van Vice-Queen Ada Interim.

We waren met een flink koppeltje. Erg gezellig altijd deze hoedenbijeenkomsten. Vooral leuk ook altijd de verbaasde/verbijsterde blikken van onwetende passanten. We zitten met z'n allen in restaurant Gember dat naast het Gemeentemuseum zit, het mooie Art Deco gebouw van Berlage. Uiteraard bezoeken mijn Kwien en ik na de lunch het museum nog even en genieten we van de tentoonstelling Fabulous Fifties, Fabulous Fashion.

Op het eerste gezicht (11)

De allerlaatste oogst van dit jaar. Twee tomaatjes en wat boontjes.

Veel mooie herfstkleuren en verval op het dakterras, dat geeft niet, dat hoort, maar hoe mooi de herfst ook is, een beetje weemoed hoort er ook bij. Enkele planten hebben het niet gered, de ginkgo biloba is ter ziele, de aardbeiplantjes wilden ook niet meer, de boksdoorn kreeg meeldauw en stak de peterselie aan.

sedum

Streptocarpus Saxorum, laatste bloemen, bruine blaadjes

Hortensia nog in mooie kleuren

nog enkele blaadjes aan de Amorpha, voordat de wind ze meeneemt

verdronken muisje

boksdoorn met meeldauw

De stevia staat er nog fris bij, lijkt wel of hij nog wil gaan bloeien

Ook frisgroen is de incarnaatklaver in de zinken teil. Ik had gelezen dat het goed voor de grond is om een groenbemester te zaaien, zodoende. Wel een beetje uitgeschoten met zaaien. Maar hoe moet het nu verder, gewoon laten staan tot het voorjaar? En dan onder spitten?

Stevia in de knop

Incarnaatklaver