Plenty - Tuinbonen

Weer een gerecht uit het Plenty boek van Ottolenghi. Het zijn wel erg bijzondere vegetarische gerechten.

Ik heb nog tuinbonen in huis, de laatste gisteren op de markt gehaald, het tuinbonenseizoen is bijna voorbij.

Voor het recept van de tuinbonenburgers kom ik een heel eind, hier en daar pas ik het aan, daar waar ik ingrediënten niet in huis heb. Verder gebruik ik minder dan de voorgeschreven hoeveelheden.

Ik schrijf het hier zoals ik het maakte, dus dat verschilt met het boek.

Groene chilipeper had ik niet, daarvoor in de plaats een beetje chilipoeder gebruikt.

Spinazie had ik ook niet, dus ben ik wat brandneteltopjes gaan plukken, lastig want ze bloeien nu, ook niet meer de tijd, maar ik heb toch nog een onsje gevonden.

Het doet me deugt dat hij tuinbonen ook dubbeldopt.

Tuinbonenburgers

½ theel. korianderzaad

½ theel. venkelzaad

½ theel. gemalen komijnzaad

100 g brandneteltopjes

1 eetl. olijfolie

250 g dubbelgedopte tuinbonen

250 g aardappels, geschild en in blokjes

1 teen knoflook, fijngehakt

¼ theel. kurkuma (geelwortel)

2 eetl. fijngesneden korianderblad

20 g paneermeel

1  lijnzaad ‘e’i (1 el gemalen lijnzaad met 2 el water, even laten staan)

koolzaadolie

zout en zwarte peper

De zaadjes eerst even roosteren en dan in vijzel fijnwrijven.

De brandnetel met kokend water overgieten, uit laten lekken en fijnsnijden.

Aardappels gaarkoken en in mengkom doen met de tuinbonen, gemalen zaadjes, chilipeper, knoflook, kurkuma, 1 eetlepel olijfolie en wat zout en peper. Stamp met pureestamper grof, hoeft niet helemaal fijn.

Voeg brandnetel, gesneden korianderblad en paneermeel toe. 

Proef of er zout en peper bij moet en meng het lijnzaadpapje erdoor.

Vorm met vochtige handen platte koeken en leg ze minstens een half uur in de koelkast.

Verhit de olie in een koekepan en bak de koekjes op hoog vuur in ongeveer vijf minuten goudbruin.

In de Heemtuin, waar we de brandnetel gingen plukken, is ook een gedeelte moestuin, een beetje verwilderd maar erg mooi.

Ik zag dat er ook kapucijners stonden, die vroegen gewoon om geplukt te worden

(Zeg, dat is natuurlijk niet de bedoeling, stel je voor dat iedereen dat gaat doen!)

Ik plukte een handje, en ook nog wat oostindische kers en viooltjes.

De heerlijk zoetsmakende kapucijners even geblancheerd en samen met de bloemen, komkommer, tomaten en ingelegde paprika hebben we er nog een kleurige salade bij.

Plenty - Prei en Paprika

In mijn laatst aangeschafte boek Plenty, het tweede kookboek van de Israëlische kok Yotam Ottolenghi, spelen groenten de hoofdrol.

Op internet lees ik alleen maar goede recencies, dat het boek een ‘must have’ is, dat Ottolenghi een van de meest briljante Mediterrane chef is enz. enz.

Bijvoorbeeld hier. 

Tot nu lag dit boek op m’n nachtkastje (ik lees graag en vaak kookboeken in bed). Het viel me op dat er soms wel erg veel ingrediënten nodig zijn en ook aparte ingrediënten die je niet echt in huis hebt, om dat nou voor eenmalig gebruik aan te schaffen … sommige misschien wel, andere weer niet.

Het is geen boek voor beginners, bij een recensie las ik dat niet alles klopt en dat sommige gaar- en baktijden veel te lang zijn.

Ook gebruikt hij in gerechten nogal eens suiker als smaakmaker … bij sommige gerechten laat ik dat liever weg.

Maar verder is het een boek met veel verrassende combinaties. Ik ben niet echt een beginner, maar ook geen chef, dus het is wel een uitdaging voor me, ik volg namelijk altijd graag het recept voor de eerste keer. Maar goed, dus wel kritisch blijven nadenken.

Ik kies iets wat me niet al te moeilijk lijkt. In cursief zet ik erbij waar ik het anders deed.

Gebakken prei met ingemaakte paprika (blz. 42)

Ik begin met de paprika:

1 rode paprika

80 g fijne kristalsuiker (ik had normale suiker)

2 dl water

1 dl appelazijn (ik had appelciderazijn)

10 roze peperkorrels (dat leek mij wat weinig, op de foto in het boek telde ik er zeker 100, ik gokte en gebruikte drie volle theelepels)

½ theelepel korianderzaad

3 kardemompeulen, gekneusd.

snufje zout

Maak de paprika schoon en snijd in 5 mm brede repen.

Doe alles in een pan, breng aan de kook en laat 20 min. zachtjes pruttelen tot de paprika gaar is. Opzij zetten en af laten koelen. Dit was niet moeilijk.

Volgende stap, de prei:

5 middelgrote preien (ik gebruik er drie)

wat sojamelk i.p.v. losgeklopt ei

50 g panko broodkruim (ik heb gewoon paneermeel)

zout

zonnebloemolie

Snijd het groen van de preien en gooi het weg ... foei meneer Ottolenghi, voedsel weggooien? Ik snij het groen fijn en dat gaat de diepvries in als soepgroente.

Snij het witte deel in stukken van 6 cm. Kook ze in 15 minuten in zachtjes kokend water met zout tot ze beetgaar zijn (hier vermoed ik dus dat de mijne na 15 minuten niet meer beetgaar zijn, maar overgaar, want wat is middelgroot … ik hield het bij 10 min. koken).

Verhit de olie in een pan.

Strooi het broodkruim op een bord en meng er wat zout door, doe het losgeklopte ei in een ander bord.

Wentel de stukken prei eerst door sojamelken dan door het paneermeel. Bak ze aan elke kant circa 30 seconden in de hete olie, in kleine porties. Laat ze als ze mooi van kleur en knapperig zijn op keukenpapier uitlekken.

Serveer circa 5 stukken gebakken prei p.p. met daarop een flinke dot sojanande (i.p.v. crème fraîche).

Schep de repen paprika uit de pan, schud de siroop er grotendeels af en schik ze op de prei (de korianderzaadjes en peperkorrels zijn ook lekker).

We aten het met een (kant-en-klaar) spelt-notenburger, salade, tzatziki en brood.

Hoewel een wat omslachtige manier om prei te bereiden vonden Man en ik het wel geslaagd. Maar of ik het nog eens zou maken?

De ingemaakte paprika daarentegen gaat hier een favoriet worden. Misschien eens maken met verschillende kleuren paprika.

Het restant van de paprika in een potje in de koelkast … er is nog plenty over, lekker in een salade en het vocht is tevens geschikt voor een heerlijke dressing!

Inbraak in Saxorum

Ik heb een plant gekregen. Ik moest even zoeken naar de naam, ik ken hem niet, maar het is de Streptocarpus Saxorum. Saxorum = groei op rotsen, volgens deze site.

Opeens zag ik dat er gaatjes in sommige bloemen verschenen. Ik ging er eens op letten. Deze plant wordt bezocht door hommels. De buisjes van de bloemen zijn te klein om erin te kruipen en net als bij de smeerwortel bijten de hommels aan de achterkant een gaatje om bij de nectar te kunnen.

Omdat de bloemen aan dunne steeltjes hangen is het een koddig gezicht hoe de hommels als kleine acrobaten bezig zijn. Ik kan uren kijken naar de capriolen van deze schattige insecten. De inbraak is ze vergeven.

Aardbeien-Aalbes-Appeljam

Hopende dat ik voor de bui binnen ben, fiets ik vanmorgen naar I. 

We gaan jam maken. Voor de eerste keer zelfgemaakte jam deze zomer.

Eigengemaakte jam van vers fruit is altijd lekker, maar deze is extra lekker geworden ... misschien omdat we onderwijl zoveel plezier samen hadden.

Zo maakten we het:

1200 g aardbeien (kroontjes verwijderd)

400 g aalbessen (gerist)

400 g appel (geschild en in kleine stukjes gesneden)

sap van een citroen

1500 g suiker

2 zakjes Marmello nr.2

1 theelepel vanille-extract

Zet een schoteltje in de koelkast voor de druppeltest*.

Doe alle fruit in de pan en voeg zonodig een glas water toe. Breng het al roerende aan de kook. Laat zachtjes koken tot de appel zacht is. Doe het geheel door een roerzeef en zet de pan weer op het vuur.

Meng de Marmello in een schaal goed door de suiker en voeg het mengsel in gedeelten aan het gezeefde fruit toe, blijf roeren. Minder suiker kan, maar dan is het ook minder lang houdbaar. Voeg tot slot het vanille-extract toe.

Breng weer aan de kook en laat 1 minuur flink doorkoken. Doe de druppeltest.

Brandschone potjes tot rand vullen, deksel erop en even ondersteboven zetten.

*Druppeltest: Om te controleren of de jam voldoende ingekookt is enkele druppels jam op het koude bordje laten vallen. Als het snel opstijft is de jam klaar, blijft het vloeibaar dan nog even al roerende door laten koken.

Kruisbes (1)

De eerste vier jaar van mijn leven woonde ik in Cuxhaven, in het noorden van Duitsland. ‘Hinten auf den Hof’ stond een flinke struik met groene kruisbessen. Ik was er gek op. Mijn grootmoeder verbood me om deze te eten, waarschijnlijk was ze bang dat ik buikpijn zou krijgen. Ze waarschuwde me als ik achter op de ommuurde binnentuin speelde, blijf van die bessen af, ik hou je in de gaten. Zo’n braaf meisje was ik dus dat ik geen bessen plukte, maar smachte er wel naar.

Ik keek naar die aantrekkelijke struik, maar durfde niets te plukken omdat ik de ogen van mijn strenge oma in mijn rug voelde. Veel later realiseerde ik me dat zij me nooit had kunnen zien, misschien net als ze helemaal uit het raam zou hangen. Het verlangen naar kruisbessen is altijd gebleven. Nu woon ik in een straat met een Natuurwinkel en zij hebben ze!

Wat ze ook kosten, ik koop ze en als ik het doosje leeg eet ben ik weer even dat kleine meisje op die mooie plek in het verleden.

Ik heb geen tuin, maar nu ik weet dat je ook kruisbessen in een pot op het dakterras kan kweken is dat mijn grootse wens: een kruisbessenplant.

Hier de achterkant van het huis waar ik destijds woonde, op de eerste verdieping. Bij de erker was de keuken.

Ik kreeg een paar weken geleden een afgedankte kruisbessenplant. Hij was al een paar maanden geleden uit de grond gehaald en lag op de composthoop. Toch zagen de blaadjes er nog goed uit.

Ik zette hem eerst een tijdje in een bak met water.

Daarna plantte ik hem in een pot en keek het een paar dagen aan. De blaadjes bleven nog steeds goed. 

Toen snoeide ik een flink stuk van de takken weg, hopende dat er eerst energie in het herstel van de wortels wordt gestoken.

Het eerste groene puntje verschijnt ... hij slaat aan. Wat een sterke plant, wat een doorzetter ... mooie metafoor voor mij, stel je voor dat hij volgend jaar vrucht gaat dragen! 

En wat gaat het dan worden, groen of rood? Hier het vervolg.

Kruisbessen van de Natuurwinkel

Op het eerste gezicht (7)

Amorpha cyanostachya

Tussen de vorige Op het eerste gezicht en deze van vandaag is het naar mijn idee bijna geen dag droog geweest.

De tomaten gingen in staking, ze hadden er geen zin meer in. Ik tel tot nu toe drie vleestomaten en zeven kerstomaatjes ... als ze willen rijpen zullen ze vast fantastisch smaken.

tomaten

De bloemen van de boontjes waren verdwenen, door de harde regen of opgegeten? Ik heb vier boontjes geoogst.

Nu verschijnen er wel weer een paar bloemetjes.

soldatenboontjes

De blauwe bes doet het goed. Als er eentje rijp is komt de merel, kijkt me met een schuin oog aan en ... hap ... weg is het blauwe besje.

Zegekruid

vaccinium corymbosum

De komkommers, vier stuks en erg mini, waren wel erg lekker. Meer wordt het niet, de plant is helemaal verschrompeld. Omdat mijn komkommerzaad niets deed had ik een plant gekocht (6,50!), hij was al getopt, het leek erop dat hij zo gemanipuleerd was om na een paar komkommertjes gauw dood te gaan. Dure grap, dat doe ik ook niet meer.

In vergelijking met vorig jaar valt er op het dakterras weinig te oogsten, maar ik heb er dit jaar ook niet zoveel energie in gestopt. Het begon met de pech dat de meeste zaailingen verwelkten. Ik heb niet opnieuw gezaaid, er staan nog steeds lege potten te wachten op iets. Ik denk dat ik maar wat fleurige plantjes ga kopen en volgend jaar weer wat serieuzer ga dak-moestuinen. Ik had nog wel (veels te laat) wat lathyrus gezaaid, een groen sprietje is verschenen!

De esdoorn ‘Acer negundo 'Flamingo' ziet er nu mooi uit, met z’n rose en gevlekte blad, net of iemand het beschilderd heeft:

Onder de uitgebloeide Rhododendron verschijnt elk jaar het (zichzelf uitgezaaide) Zegekruid, Nicandra physalodes, daar ben ik ook altijd blij mee. Met z’n specifieke zwarte puntjes op de bladeren, straks mooie blauwe klokjes en na de bloei prachtige lampionvormige zaaddoosjes. Veel plezier dus van een plantje dat vanzelf gekomen is.

De Amorpha’s hebben uitbundig gebloeid de afgelopen maand, raken nu wat uitgebloeid, maar ze waren een lustoord voor bijtjes en hommels.

Waar ik erg benieuwd naar ben is of mijn nieuwe oude Kruisbes iets gaat doen. Maar dat verhaal krijgt een eigen blogje.

En nu op naar een zonnige, warme en droge maand juli! Met graag wat minder wolken/vliegtuigstrepen.

Meer Op het eerste gezicht bij AnneTanne.