zaterdag 31 oktober 2015

Librije’s Atelier

Ik heb wel/niet iets met sterrenrestaurants en sterrenchefs, het is een beetje dubbel … ik vind het allemaal reuze interessant, dan weer reuze belachelijk. Ik hou van lekker en mooi eten en ik hou niet zo van elitaire prietpraat.
Misschien zit er ook wel een ietsiepietsie jaloezie bij … ik kan niet uiteten voor het bedrag van een weeksalaris of zo, hoewel ... als ik het wel zou kunnen weet ik het niet of ik dat wel zou doen.
Mijn grootste bezwaar is dat dierenleed deze chefs niets doet, ook zo’n organisatie als Michelin kijkt bij de onderscheidingen alleen naar gastronomische kwaliteit en correcte bediening. Eigenlijk zou er een ster moeten zijn voor plantaardig koken, zonder dierenleed en zonder gif en rotzooi gekweekt.

Het is de toekomst, eten zonder dieren, daarvan ben ik overtuigd. Los van welke reden dan ook, het zal veranderen, we moeten wel.
De Franse kok Alain Ducasse begon al met het mijden van vlees in zijn menu’s.
Redzepi, de eigenaar van het Deense toprestaurant Noma sluit zijn restaurant en wil een stadsboerderij beginnen.
En zelfs onze eigen Gezondheidsraad gaat eindelijk overstag: ‘eet meer plantaardig en minder dierlijk’. Hoewel ze dan wel weer de plank mis slaan door nog vis te adviseren.

Ik word een beetje heen en weer geslingerd tussen gastronomie en doe-maar-gewoon. Ik maak voor Eet lekker Mee graag eenvoudige, lekkere, maar ook mooie gerechten. Ik kijk graag naar voorbeelden van de chefs en geef er mijn eigen plantaardige draai aan.

Nu had ik de kans om een workshop plantaardig koken bij de Librije te volgen. Daar hoef ik dan niet lang over na te denken!


Ik nam vroeg de trein naar Zwolle om op tijd in te kunnen checken bij een Airbnb in de buurt van de Librije.
Daarna de stad in, wat is Zwolle toch een leuke stad. Ik ga lunchen bij Waanders In de Broeren, een kerk verbouwd tot boekwinkel en brasserie. Schitterende plek. Het is kookboekenweek en je kunt gerechten uit kookboeken kiezen. Ik neem de  gegrilde maïs-quinoasalade uit Jamie’s Superfood. Zo super is het niet, want er zit bacon en feta bij, maar ik vraag of dat weggelaten kan worden en daarvoor in de plaats wat extra avocado. Voíla, nu is het wel een verantwoorde salade en geheel vegan. Smaakt prima!



Tegen zessen loop ik naar de Librije en stap dat prachtige gebouw -met wat kriebel in m’n maag- naar binnen. Uitermate vriendelijk word ik ontvangen en naar Librije’s Atelier gebracht. Leuke ontmoeting met mede-vegans. Het is een grote groep, 18 deelnemers. Maar de chefs die ons begeleiden kunnen het prima aan. We worden in groepjes verdeeld om de vier gangen te gaan maken. Alle ingrediënten lagen klaar, sommige hadden al een voorbereiding gehad. Ook weer wat nieuwe ingrediënten geleerd.


Bijzonder leuk om eens in een professionele keuken te staan. Ondertussen werden steeds wijntjes bijgeschonken door een zeer beminnelijke Vlaming.
Ik vond het leuk en spannend, onderling hadden we ook veel plezier. Ik ging aan de slag met het 2e gerecht, Piccalilly Spiegelei.
Telkens als een gang klaar was gingen we het eerst eten, en dan weer verder kokkerellen
Het eerste gerecht was Avocado met baharat en artisjok.

Ik wist niet dat je avocado ook kunt bakken, de specerijen van Jonnie Boer ken ik inmiddels wel, ik heb al een aardige verzameling.
Van de baharat was een olie gemaakt en daarvan weer een crème. Erg apart allemaal, met snijboonsap, kleine verse artisjokken, geroosterde hazelnoten. De avocado werd afgeblust met Yuzusap.

Een heerlijk voorgerecht, wat ik zeker in iets vereenvoudiger vorm bij ELM ga serveren.
Ondertussen had ik een piccallilybouillon gemaakt en zag tot mijn afgrijzen dat de uitgezeefde groenten weggegooid werden. 
Van die bouillon werd een bolletje gemaakt met behulp van geheimzinnige ingrediënten als xantana en metil texturas, dan weer ingevroren, dan weer verwarmd zodat het uiteindelijk leek op de dooier in een spiegelei. Het wit werd gemaakt van bloemkoolpuree en cortina. Geen idee wat dat was, het leek op een lik vaseline, maar dat zal het wel niet geweest zijn, haha. Mogelijk een emulgator of stabilisator.


De bloemkoolpuree ging in een kidde en zodoende kon je er prachtig schuim mee spuiten. Daaronder verstopt lagen cornichons, amsterdamse uitjes, bloemkoolgruis in kerrie-olie, haricot verts en gemarineerde komkommerballetjes.
Prachtig gerecht, waar ik ook wel componenten van zal gebruiken.


Het hoofdgerecht was pompoen met rode curry en jonge groenten. Een mooi gerecht, allerlei heerlijke groenten zoals venkel, rode en gele biet, koolrabi, aardpeer en een pistache-puree geserveerd in uitgeholde pompoentjes.
Een bewerkelijk gerecht met bovenop een soort kroepoek gemaakt van gefrituurde tapioca en pompoenpitten. 

Het nagerecht was komkommer met appel en citroen, maar zo simpel als dit klinkt was het natuurlijk niet. Ook heel veel handelingen voor de appel en komkommer, een citroencake bakken met tot slot appel-citroen schuim in een bak met stikstof laten bevriezen.




Het was allemaal goed gelukt, dankzij de koks die goede aanwijzingen gaven en tussendoor, als wij zaten te eten, nog wat dingen herstelden. Als cadeau kregen we ons zwarte Librije schort mee, en in het winkeltje kocht ik nog een busje specerijen, hoogstwaarschijnlijk in Gouda niet verkrijgbaar:


Ik vond het geweldig om een keer mee te maken, erg gezellig en ook leerzaam, zo’n avond.
Na afloop nog met twee meiden een kroegje in, waar toevallig net een bandje optrad. Daarna nog een paar uurtjes oncomfortabel slapen op een sofa en ’s morgens vlug terug, want daar wacht het VegFest in de Jaarbeurs in Utrecht.




















zondag 25 oktober 2015

Eet Lekker Mee (39)

Met gasten die voor de tweede keer helemaal uit België komen, en deze keer ook hun buren meebrachten, om aan te schuiven bij onze ELM. Supergezellig was het, en ik een beetje trots dat zij die reis de moeite waard vonden om bij ons te komen eten.



Gelijk ook reclame gemaakt voor het VegFest, hét vegan event van 2015, 1 november in de Jaarbeurs in Utrecht.



Menu:
Mini taco met salsa van avocado, tomaat, gele paprika, komkommer, zonnebloempitten, ui en knoflook

Prei-aardappelsoep

Spruitjes met za'atar, pecannoten en gembersiroop
Knolselderijpuree met Wakame
Zilveruitjeschutney

Mangotaart en Raw aardbeientaartje







De tip gaat naar de Vegan Streaker Group, een groep mensen waar ik ongelofelijk veel respect voor heb. In hun niet aflatende strijd tegen het gruwelijke dierenleed, maar vooral hun Plaza de toros acties, in de stierenvechtarena’s om  het evenement stil te leggen, zodat de stierenvechter niet de eer en het applaus krijgt van het publiek. En dat deze vegan streakers daarbij telkens weer in elkaar geslagen worden. 


zondag 11 oktober 2015

Weed up your life


Er zijn duizenden soorten zeewieren en ze komen over de hele wereld voor.
In 2011 nam ik deel aan een workshop over wildplukken op de kwelders en leerde zeekraal, zeemelde en lamsoor kennen en proeven. Naar zeewier is weer een stapje verder.

Zeesla heb ik wel eens zien liggen, nooit geweten dat dat eetbaar is. Trouwens, dat er zoveel zeewier eetbaar is en vooral gezond had ik nooit kunnen denken.
Nu is het nog belangrijker dat we onze zeeën schoon houden. 
Zeewier wordt ook al gekweekt bijvoorbeeld in de Oosterschelde. Je hebt er geen landbouwgrond voor nodig, dus zou het een duurzame bijdrage kunnen leveren aan het voedselprobleem.

We horen altijd dat je voor essentiele vetzuren vis moet eten. Nu maken vissen zelf geen vetzuren aan, ze krijgen deze binnen door hun voeding: namelijk plankton (micro-algen). Dat is interessant, dus als het goed is kom je door zeewier te eten toch aan je voedingstoffen en kan je die vis lekker laten leven. Want de zeeën zijn bijna leeggevist.
Er zijn heel veel eetbare wieren: groenwieren, bruinwieren en roodwieren. Micro-algen en zeeplanten in net zo veel vormen als landplanten. Er gaat een wereld (oceaan) voor me open.

Met een vriendin ga ik op pad naar Amsterdam. We worden ontvangen door Lisette in een leuk winkeltje, met zeewier thee en een zeewier cupcake.
We proeven diverse wiersoorten, er worden wierchips en wierpesto gemaakt. Het is allemaal erg lekker en vooral leuk.

We krijgen tot slot een zakje met gedroogd wakame mee.




Ook nog hele handige smaakmakers: Zeekraalzilt en Salade du Pêcheur:


Pesto van rucola en zeewier:


Kortom, een zeer inspirererende workshop en een goei aanleiding om me wat meer te verdiepen in dit (voor mij) nieuwe voedingsmiddel.
Het nieuwe boek van Lisette is vandaag helaas nog niet van de drukker, maar ik bestel het gelijk bij thuiskomst.


Binnenkort maar aan de slag met recepten uit dit boek!

donderdag 8 oktober 2015

Moestuin in oktober (11) en oogst (5)


Veel en vaak extra werken moet, want is hardnodig voor 't inkomen ... maar deze donderdag een heerlijk vrij dagje! Ga me nu niet drukmaken over de textielberg naast de strijkplank of de stofwolkjes op het linoleum, nee zelfs de afwas op het aanrecht keur ik geen blik waardig ... want ein-de-lijk gelegenheid om naar mijn moestuintje te gaan. Dus hup, werkbroek en kaplaarzen aan, trein naar Rotjeknor, tram naar Uit Eigen Stad ... en helemaal alleen op de tuin!

Wat een heerlijkheid, iets te grijs, wel een zacht temperatuurtje en vooral rust en stilte ...

Inspectie van m'n tuintje:

Wortels gaan redelijk, alvast een gedeelte geoogst, pastinaak mag nog lekker even in de grond blijven.

Gedeelte van de peterselie wordt geel, de andere mooie, smaakvolle groene sprieten mogen mee naar huis, ben benieuwd hoe peterselie bloeit dus laat rest maar staan.



Spinazie en ik zijn geen vriendjes ... paar weken geleden voor de vierde maal gezaaid ... het wil niet. Toch zie ik hier en daar enkele mini kiempjes, maar of het nog wat wordt?



Wonderlijk, de onaanzienlijke sperzieboonplantjes geven toch nog, voor de derde (!) keer, oogst: bijna een kilo haal ik er nog af!



Ook bij de stokbonen, ruim een kilo ... sommige zaten misschien iets te lang aan de plant ... eerst maar proeven of deze nog lekker zijn, maar de meeste zijn prima!



Ik kon een paar maanden geleden amper geloven dat die zielige slappe sprietjes uit konden groeien tot mooie stevige, volwassen en vooral zeer smaakvolle preien!



Rode kool wil niet echt bij mij, de savooiekool heeft ook nog wat tijd nodig, maar er staat een prachtige palmkool, en er is ook een boerenkool die er best mag zijn. 
De spitskolen die ik al eerder oogste en waarvan ik (op advies van docent René) de restanten liet staan na het afsnijden ... haha staan daar zomaar vele mini drieling- spitskooltjes ...
De snijbiet staat gewoon mooi te zijn, daar heb ik niet zoveel mee qua receptjes.
Ik heb ook nog wat veldsla geplant naast de zonnebloemen, dat ziet er wel redelijk uit.




Tot mijn verrassing zie ik nog wat kleine courgettes en vind ook wat nog wat augurkjes.


Ik heb een aantal prachtige maiskolven. Volgens onze docent moet je ze oogsten en gelijk opeten. Binnen een half uur na de pluk. Ik ben niet zo van de mais. Ik kocht weleens een blikje maiskorrels als een recept dat voorschreef, maar mwah...
Nu hapte ik in m'n net geplukte maiskolf ... aaah, niet te vergelijken, wat smaakte dat geweldig lekker! Heel bijzonder.




Maar hoeveel maiskolven kan een mens afkluiven? De onfortuinlijke kipjes van Uit je Eigen Stad kon ik er ook wel een plezier mee doen.



Het hele gebied is nog zo mooi, terwijl het al oktober is. 



Als ik mijn oogst van vandaag verzameld heb ...



... is het tijd voor een wijntje: 



Maar omdat het wel heel erg stil was op het terras, nam ik m'n wijn maar mee naar mijn tuintje, genieten van de heerlijke geur van de venkelbloemen



Dan huiswaarts, daar de oogst nog even vastleggen en dan een heerlijk maaltje in elkaar geflanst.



Zucht ... ik weet nu al dat ik m'n tuintje ga missen ...