dinsdag 5 mei 2015

Geeraerdtscruyt

Domies Toen in Pieterburen, september 2011
Zevenblad, als ik het noem beginnen tuinbezitters gelijk te zuchten of te schelden. Iemand vertelde mij dat ze er zelfs gif opgespoten heeft. In een achtertuintje! Verdiep je eens in die plant, er zijn zoveel leuke weetjes op internet te vinden. Goede, uitgebreide info vind je hier.
Het is eigenlijk een groente en zo gebruik ik het ook. Ik ben blij als ik bij iemand mag plukken, vooral nu in het voorjaar, dan heeft het nog kleine blaadjes.

Het blad smaakt wat kuidiger dan spinazie, de smaak zit een beetje tussen peterselie en selderij. Ik heb al eens eerder zevenbladpesto van gemaakt, toen nog met kaas.



Nu maak ik een stevige plantaardige versie als pastasaus.


een vergiet vol zevenblad, gewassen, steeltjes verwijderd
100 g cashewnoten, een uurtje of wat in water geweekt en afgegoten
een handje pijnboompitten, even in droge pan geroosterd
1 sjalotje
3 eetl. edelgist
2 knoflooktenen
halve tl paprikapoeder
1 tl italiaanse kruiden
flinke scheut olijfolie
sap van 1 citroen
peper en zout naar smaak
zoveel water als nodig, in kleine scheutjes toegevoegd


Doe alle ingrediënten in een keukenmachine en draai tot een smeuïg geheel. 
Kook pasta gaar, giet af en schep de zevenbladpesto erdoor en warm nog even goed door.
Ik serveer het met notenstrooisel, in rodewijnazijn gemarineerde rode ui, pijnboompitten en pinksterbloemen en koolzaadbloemen.









2 opmerkingen:

  1. Dit klinkt lekker. Ik heb ook een hoekje zevenblad en er vorig jaar een keer pesto van gemaakt, gewoon met kaas. Maar ik ga het zeker eens proberen met deze ingredienten, dat moet nog veel lekkerder zijn.
    Groet, Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, dat mopperen op zevenblad: je krijgt het haast niet voor elkaar de mensen er anders naar te laten kijken.
    "Je kunt er een hele lekkere pesto van maken" zeg ik dan wel: de kijken je aan of je van lotje getikt bent.
    Maar dit recept van jou lijkt me helemaal heerlijk.
    Overigens is het beetje zevenblad, dat bij mij achter de schuur groeide, vanzelf verdwenen...

    BeantwoordenVerwijderen