donderdag 31 oktober 2013

Vegan Challenge


Deze zeefdruk van Marleen Felius met gedicht van Levi Weemoedt hangt al jaren bij mij aan de muur ...

Een boer heeft
naar zijn
koe 
best wel
gevoelens toe


Als kind woonde ik in Vlaardingen vlakbij een weg met veel boerderijen. Ik ging daar vaak en graag naartoe. Daar is mijn liefde voor de koeien (en varkens) geboren.


Als je als vleesverlater of flexitarier regelmatig vegetarisch gaat koken, heb je in het begin misschien net als ik de neiging om (te) veel kaas en eieren te gebruiken. Dus nog steeds veel dierlijke eiwitten omdat je denkt dat je anders iets tekort komt en daarmee dus de positieve effecten van gezonder eten weer teniet doet.

Een volgende stap is een veganistische eetwijze. Voor mij is dat een grote stap want ik ben dol op kaas, boter, yoghurt, room …
Kun je als vegetariër nog denken dat er geen dier voor jou eten dood hoeft, inmiddels weten we wel beter. Mannetjesdieren zijn in dit systeem overbodig, maar de wrede waanzin is dat er steeds weer kalfjes geboren moeten worden om de melkproductie op gang te houden. En hoe het deze kalfjes vergaat weten we inmiddels ook wel.


Ik heb me verdiept in de zuivelproductie. Als je er meer over te weten komt wil je daar eigenlijk ook niet meer aan meedoen. Elke keer maak ik nieuwe afwegingen en stel die weer bij. Het is een proces waar tijd voor genomen moet worden.
Dit jaar hou ik mijn vleesconsumptie bij. Volgende stap is zuivel minderen of zelfs helemaal mee stoppen. Want diep in mijn hart wil ik gewoon niet meewerken aan dierenleed. Makkelijk vind ik het niet … thuis is het goed te doen, maar onderweg valt het niet mee  … je moet goed vooruitdenken en altijd iets bij je hebben. Het sociale aspect van veganist zijn vind ik heel lastig.

Ik sta achter de betekenis van een veganistische levenstijl, maar heb zelf wat moeite met de term, ik vind het zo streng klinken, zo vreugdeloos, soms zelfs sektarisch. Ook beschuldigend … en dan werkt iets natuurlijk helemaal niet.
Ik kan me wel vinden met wat De Planteneter daarover zegt.

Een veganist wordt je niet 1,2,3.
Hoe ga ik voedingsmiddelen vervangen, wat bestaat er allemaal op dat gebied?
Ik ga niet opeens mijn leren schoenen wegdoen, of mijn zijden jurkje. Verzorgingsmiddelen behoeven ook nog onderzoek. Wat zit er in zeep, shampoo of make-up?
Belangrijk vind ik het om stapsgewijs te beginnen … niet alles in een keer willen. Eerst vlees schrappen, dan misschien vis, zuivel, honing, leer, wol, zijde? Hoe strikt ga ik worden ... of na november toch nog wel een eitje van een blije kip?

Verslaafd ben ik aan dikke Griekse yoghurt en kaas. Dat ‘verslaafd’ schijnt echt zo te zijn, er zitten verslavende stoffen in.
Toen ik in januari 21 dagen de Fris & Fruitig uitdaging deed, kon ik al gauw zonder. Eigenlijk miste ik eieren nog meer dan yoghurt. Ik nam me toen al voor om zuivel te minderen, dat is maar ten dele gelukt. Inmiddels eet ik weer dagelijks yoghurt en kaas. Dus dat wil ik nu stuctureler aanpakken. In vergelijking was stoppen met roken makkelijker!

Ik ben lid geworden van de Nederlandse Vereniging voor Veganisme, daar is veel info te vinden. Maar ook bij medebloggers en op facebook vind ik veel inspiratie.

Het helpt wel om beter naar dieren te kijken en me steeds weer te realiseren dat ze dezelfde gevoelens als wij hebben. Dat ze blijdschap, verdriet en pijn voelen. Hoe intelligent ze zijn.
Nu ik met meer intentie naar ze kijk, maak ik ook makkelijker contact en dat voelt zo goed. Het klinkt gek, maar als ik dicht bij deze dieren ben, zoals bij de Bofkonten, is het net of ik nieuwe vrienden maak. Als ik over zo'n zacht buikje wrijf… schiet de vraag door m'n hoofd: hoe kun je daar nou een mes insteken?

Morgen start er weer een Vegan Challenge, daar gaan mijn man (ja, hij wil) en ik aan meedoen.
Dat wordt weer lekker experimenteren. Ik wil niet zomaar gemakzuchtig alles vervangen door soja, maar leuke, smaakvolle, betaalbare en natuurlijk gezonde menu's samenstellen.
Ik stel mijn eetkamer tijdens deze maand een paar keer open, een stok achter de deur voor mezelf en mensen kunnen dan een keer met een plantaardig menu kennismaken. 
En natuurlijk plaats ik de recepten van alle probeersels hier op de blog!

‘Eet lekker mee’ 
Tijdens de Vegan Challenge zijn er een paar plaatsen vrij aan mijn eettafel om mee te eten.
Een vegan drie- of vier-gangenmenu voor 10 euro p.p. inclusief drankjes.
Opgeven via email. 

Ik heb veel afschuwelijke filmpjes gezien, ik kon bijna niet geloven wat ik zag, maar ik wilde het nu weten of het echt zo erg was. Het was nog veel erger dan ik had kunnen dromen!



4 opmerkingen:

  1. Ooooh, in dit blog beschrijf je precies hoe ik denk over veganistisch eten, het is bijna (een beetje) eng... Ik wik en weeg en worstel met het weten van het dierenleed en de keuze voor alternatieven... Zo ben ik een kaasmonster en vind ik margarine en halvarine ronduit smerig. Dankjewel voor het schrijven van dit blog, het heeft me echt geraakt... En heel veel succes met de Vegachallenge, ik vind jou geweldig!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tof dat je de veganchallenge gaat doen!

    Mijn vriend en ik waren al vegetariër, maar we hebben er toch twee jaar over gedaan om veganist te worden. Kaas was het laatste waar we mee gestopt zijn en ik zag ook heel erg op tegen sociale situaties.

    We zijn nu bijna een jaar vegan (Tweede Kerstdag!) en het is me enorm meegevallen. Ik maak af en toe notenkaas en voor sociale dingen helpt het inderdaad als je goed voorbereid bent. Ik heb altijd een vegan tussendoortje in mijn tas, nootjes, gedroogd fruit, een liga koek etc. Als er een feestje is of we gaan bij iemand eten dan geven we van tevoren een recept op we nemen zelf iets mee. Als we uit eten gaan stuur ik aan op een Italiaans restaurant en bestel een pizza zonder kaas (lekkerder dan je denkt!). Als je jezelf dit eenmaal hebt aangeleerd en je omgeving is eraan gewend, dan is het de normaalste zaak van de wereld. Het begin is het allermoeilijkst, daarna wordt het steeds makkelijker.

    Maar wat je zelf ook zegt, iedere plantaardige maaltijd is er één. Je moet je niet committeren aan iets waar je (nog) niet aan toe bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat klinkt positief Martine! Jouw blog is ook echt een inspiratie voor me.

    BeantwoordenVerwijderen