donderdag 31 maart 2011

Als een Nikè …

Louvre Museum Parijs, 2002
… zonder hoofd en armen, (wie weet worden zo ooit weer gevonden), maar wel met vleugels, de godin van de overwinning verschijnt waar een strijd plaats vind.

Deze strijd begint te wennen: halve nachten wakkerliggen, een niet aflatende strijd tegen kilo’s die er steeds weer ongemerkt bij willen komen, want ondanks braaf en wijs omgaan met eten en drinken wil mijn taille stiekem verdwijnen. Met opvliegers, kolonnes mieren die 's nachts onder de huid van m'n benen van boven naar beneden en weer terug marcheren en andere vage klachten valt inmiddels te leven.

Lastiger te accepteren is moeite met concentratie, niet meer kunnen nadenken. En kan ik nou werkelijk niks meer onthouden? Dat haat ik echt!
Ik ging er altijd prat op dat ik een perfect geheugen had, vraag maar, ik weet alles …

Nu begrijp ik ook de gesprekken vroeger van mijn ouders beter, zinloze discussies vond ik het destijds, over wat wanneer waar met wie waarom was geweest. O, dear, zo’n soort gesprek hadden Mijn Architect en ik laatst ook.

Ik liet zelden iets uit mijn handen vallen, maar nu … ergens las ik de term menoklunzigheid, ik begreep het gelijk. Deed ik eerst 20 jaar met m’n glazen, nu ben ik al weer aan een zoveelste nieuw setje toe.
En dan nog de wartaal die ik met regelmaat uitsla, loop ik te raaskallen tegen leuke mannen,  bij voorkeur Groningers.
Eigenlijk ben ik dat niet hoor, dat zijn de hormonen, die maken dat ik net als Nikè hoofd en armen moet missen*. De overgang is een normale en natuurlijke fase … zegt men, dus zijn er ook voordelen? Ja, geen zorgen meer voor zwangerschap, bloeden hoeft niet meer en dus meer plezier. En - godin zij dank - geen last van, zoals je vaak hoort, libidoverlies, nee, nee, integendeel! :)
Imaginair vlieg ik de wereld over (of Groningen) en ga voor de overwinning.

*De Nikè van Samothrake is een Grieks marmeren beeld dat de Griekse godin van de overwinning Nikè voorstelt.
 Het beeld is een meesterstuk van leven, beweging en realisme en straalt allure uit. Het stelt een gevleugelde vrouw voor, de allegorie van de overwinning. Het beeld geeft het ogenblik weer waarop de gevleugelde Nikè neerdaalt op de voorsteven van een schip. Door de hevige wind kleeft haar kleding aan haar lichaam waardoor haar sierlijke vormen en de rondingen van haar lichaam zichtbaar worden. Het beeld is vervaardigd van wit marmer afkomstig van het Griekse eiland Paros. (Wikipedia)

Leesvoer:
In Godinnen in de ouder wordende vrouw schrijft Jean Shinoda Bolen: Als een vrouw nu eens elke ‘opvlieger’ ervoer als een stoot energie, die de archetypen van wijsheid en innerlijk gezag leven inblaast. Tja, makkelijker gezegd dan gedaan..
ik vond het wel een aardig boek, ook omdat ik wat met godinnen heb.

De overgang als bron van kracht van Christiane Northrup, ik was er ooit in begonnen, anderen lopen er mee weg, maar ik werd er wat moe van.